Jump to content

ժամանակ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

«ժամանակ» ժեստը հայերեն ժեստերի լեզվով

Արտասանություն

ՄՀԱ: []

Դասական ուղղագրութեամբ՝ ժամանակ

վանկեր՝ ժա·մա·նակ 

Ստուգաբանություն

[խմբագրել]

Բնիկ հայկական բառ

Գոյական

  1. իրերի` երևույթների և իրադարձությունների տևողություն, որ չափվում է դարերով, տարիներով, օրերով, ժամերով և այլն
  2. իրադարձությունների, լինելության ևն տևողության չափ ◆ Արեգակնային ժամանակ, երևանյան՝ Մոսկվայի ժամանակ:
  3. րոպեների, ժամերի, օրերի, տարիների ևն հաջորդական ընթացք ◆ Ժամանակը իր վախճանին կհասնի և արևը մի բուռ մոխիր կդառնա։ (Ազատ Վշտունի)
  4. ժամերի՝ օրերի ևն հաջորդական ընթացքի որոշ հատված՝ միջոց, որի ընթացքում մի բան տեղի է ունենում ◆ Խնայիր ժամանակդ:
  5. ժամանակաշրջան, դարեր, դարաշրջան ◆ Տիգրան Մեծի ժամանակը հայոց պատմության պայծառ էջերից մեկն է։
  6. կյանքի որոշ տարիներ, որոշ հասակի ժամանակաշրջան ◆ Երիտասարդ ժամանակ լավ էր երգում։
  7. սահմանված կամ որևէ բանի հարմար ժամանակակետ, ժամկետ, պահ ◆ Ժամանակն է դոգմատիզմից հրաժարվելու։
  8. որևէ բանի հատկացվող՝ որևէ բանի համար նախատեսված՝ սահմանված ժամկետ ◆ Քննության ժամանակը հետաձգեցին։
  9. ազատ ժամանակամիջոց, զբաղմունքից ազատ պահեր ◆ Նա այսօր բոլորովին ժամանակ չունեցավ ինձ մոտ անցնելու համար։
  10. տարվա եղանակ ◆ Աշնանային ժամանակ:
  11. (փխբ․) կյանքի վիճակ, հասարակության քաղաքական-տնտեսական դրություն ◆ ◆ Ժամանակները խառն են ու խրթին։ Համո Սահյան
  12. (փխբ․) հասարակական կյանքի տվյալ փուլն իր քաղաքական-գաղափարական բովանդակությամբ ու ոգով, դար ◆ Չի շղթայվի մարդու հոգին ոչ մի կապով արտաքին, եթե դարի, ժամանակի զրահ ունի իր հագին։ Եղիշե Չարենց
  13. (փիլիսոփայություն) նյութի գոյության համընդհանուր օբյեկտիվ ձև, որ դրսևորվում է տևողությամբ ու հաջորդականությամբ՝ շարժման հետ անխզելի միասնության մեջ
  14. (լեզվբ․) բայի քերականական կարգ, որ արտահայտում է գործողության կամ վիճակի հարաբերությունը խոսելու կամ որևէ այլ պահի հետ
  15. (խսկց․) որոշ տևողություն, միջոց, ժամանակամիջոց ◆ Մի ժամանակ որ անց կացավ… (Մկրտիչ Խերանյան)
  16. գործածվում է որպես կապական բառ՝ միջոցին, ընթացքում, պահին նշանակությամբ ◆ Խոսելու՝ գրելու ժամանակ:

Մակբայ

  1. ժամանակին ◆ Պատեհ՝ հարմար՝ սահմանված պահին՝ ժամին:
  2. ժամանակով
    1. մի որոշ ժամանակի համար, որոշ ժամկետով
    2. անցած ժամանակներում, երբեմն, ինչ-որ ժամանակ անցյալում
    3. հետագայում, երբևիցե, ինչ-որ ժամանակ ապագայում
Հոմանիշներ
[խմբագրել]
  1. ժամ, պահ, ատեն (արևմտհ․), ամանակ (հնց․), (գվռ․)՝ դան, գահ, ժում, ժուկ
Արտահայտություններ
[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]


Վիքիպեդիայում հոդված կա հետևյալ թեմայով՝ Ժամանակ: