Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ կա•մա•կոր

Ստուգաբանություն

ամեն ինչ իր ցանկությամբ լինելուն ձգտող, համառ, իրասածի (մարդ) ◆ Այդ կամակոր, քմահաճ աղջիկը դարձավ իմը։ (Միքայել Մանվելյան)
քմահաճ

համառ, իրասածի, կամապաշտ, կամահաճ, կողքավեր, կողքավոր, ինքնակամ, կամասեր, ինքնասածի, կամակացույց, ծռակող, խզաչ, գլուծը կոր
քմահաճ, կամահաճ, քմաբարո (հնց․), թարս (բրբ․)

Բաղադրյալ բառեր
կամակորաբար կամակորություն կամակորել կամակորվել

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ obstinate person, stubborn person, pertinacious, obstinate գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ упрямый (ru) ‎(uprjamyj), своенравный (ru) ‎(svojenravnyj), норовистый (ru) ‎(norovistyj), упрямец (ru) ‎(uprjamec) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։