հրավեր

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [hɾɑˈvɛɾ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ հրաւէր

վանկեր՝ հ(ը)•րա•վեր 

Ստուգաբանություն

Փոխառություն իրանական աղբյուրից՝ *fravēθ. հմմտ. ավեստերեն fravēθ- «նկարել», սողդերեն frawēθ «խուզարկել, հրավիրել»։

Գոյական

1. մի տեղ գնալու՝ մի բանի ներկա լինելու կամ մասնակցելու առաջարկ՝ խնդիրք
2. (թատր․) դերասան(ներ)ին պայմանագրով հյուրախաղերի կանչելը
3. նույնն է՝ հրավիրատոմս
4. նույնն է՝ հրավերք

Հոմանիշներ

1. կոչ, հորդոր, կանչ, հրավիրան (գվռ․)՝ ձենտուք, ձենուք
2. առաջարկ, խնդիրք
3. տե՛ս հրավիրատոմս
4. տե՛ս հրավերք

Արտահայտություններ

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ invitation գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ приглашение (ru) ‎(priglašenije) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։