միջնորդ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [mid͡ʒˈnɔɾd]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ միջ•նորդ
Գոյական
- երկու կողմերի միջև որևէ նպատակով միջնորդություն կատարող անձ
- սիրային գործերի միջնորդությամբ զբաղվող մարդ, կավատ
- (տնտգ․) տե՛ս միջնորդ ֆիրմա
Ածական
- իրար հետ կապող
Հոմանիշներ
[խմբագրել]Արտահայտություններ
[խմբագրել]- միջնորդ դատարան - միջնորդների դատարան, որի անդամներն ընտրում են վիճող կողմերը և որի վճիռը պարտադիր է կողմերի համար
- միջնորդ դատավոր - նույնն է` իրավարար
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Ստուգաբանություն
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Կիրակոսյան Գրիգոր, Ղուշչյան Համազ, Տիգրանյան Իշխան, Տնտեսագիտական բացատրական բառարան (Ամարաս), Երևան, 1999 — 464 էջ։