Հայերեն
Դասական ուղղագրութեամբ՝ վերջանալ
վանկեր ՝ վեր•ջա•նալ
Արմատ՝ վերջ , վերջածանցներ՝ -ան -ալ :
Բայ
(հզվդ․) վերջնակետին հասնել (ժամանակի մասին) ◆ Շաբաթը՝ ամիսը՝ գարունը վերջանալ :
ծայրին՝ սահմանին հասնել (տարածության մասին) ◆ Ճանապարհը՝ հովիտը՝ անտառը վերջանալ :
ավարտվելը, ավարտին հասնել (գործի՝ գործունեության՝ աշխատանքի և այլնի մասին) ◆ Աշխատանքը՝ հղկումը վերջանալ :
սպառվել, պրծնել ◆ Հացը՝ պաշարը վերջանալ :
որևէ հետևանքի հանգել, հետևանք ունենալ, պսակվել ◆ Բանակցությունը հաշտության պայմանագրով վերջացավ :
գլուխ գալ, հաջողվել ◆ Համաձայնվեց երիտասարդը, ուրախանալով, որ գործը այդպես հեշտ է վերջանում : (Մուրացան)
դադարել ◆ Աղմուկը վերջանալ :
վերանալ, ցրվել, ցնդել, ամոքվել ◆ Տանջանքը՝ տառապանքը՝ նեղությունը վերջանալ :
կյանքն սպառվել, կյանքի վերջը գալ, մեռնել, վախճանվել ◆ Նա տխուր նախազգում է, որ այլևս կյանքը վերջանում է։ (Ակսել Բակունց)
վերջավորվել, որպես վերջավորություն՝ վերջնամաս կամ վերջնահնչյուն ունենալ ◆ Ի-ով վերջացող բառերը ենթարկվում են ու հոլովման։
որպես վերջաբան՝ եզրափակում՝ լուծում ունենալ ◆ Վեպը վերջանում է հերոսի ինքնասպանությամբ։
սահմանագծվել, սահմանափակվել, որպես սահման ունենալ, եզերվել ◆ Հովիտը վերջանում է բարձրաբերձ լեռներով։
ավարտվել, լրանալ, լմննալ (արևմտհ․)
սպառվել, հատնել, պրծնել, տուտը կտրվել (գվռ․)
հանգել
հաջողվել, գլուխ գալ
դադարել, կանգ առնել
վերանալ, ամոքվել
տե՛ս մեռնել
վերջավորվել
սահմանագծվել, սահմանափակվել, եզերվել
Արտահայտություններ [ խմբագրել ]
Խոնարհում
Անորոշ դերբայ
վերջանալ
Ենթակայական դերբայ
վերջացող
Հարակատար դերբայ
վերջացած
Համակատար դերբայ
վերջանալիս
Անկատար դերբայ
վերջանում
Վաղակատար դերբայ
վերջացել
Ապակատար դերբայ
վերջանալու
Ժխտական դերբայ
վերջանա
անձ
եզակի
հոգնակի
առաջին
երկրորդ
երրորդ
առաջին
երկրորդ
երրորդ
Սահմանական եղանակ
ես
դու
նա
մենք
դուք
նրանք
Անկատար ներկա
վերջանում եմ
վերջանում ես
վերջանում է
վերջանում ենք
վերջանում եք
վերջանում են
Անկատար անցյալ
վերջանում էի
վերջանում էիր
վերջանում էր
վերջանում էինք
վերջանում էիք
վերջանում էին
Ապակատար ներկա
վերջանալու եմ
վերջանալու ես
վերջանալու է
վերջանալու ենք
վերջանալու եք
վերջանալու են
Ապակատար անցյալ
վերջանալու էի
վերջանալու էիր
վերջանալու էր
վերջանալու էինք
վերջանալու էիք
վերջանալու էին
Վաղակատար ներկա
վերջացել եմ
վերջացել ես
վերջացել է
վերջացել ենք
վերջացել եք
վերջացել են
Վաղակատար անցյալ
վերջացել էի
վերջացել էիր
վերջացել էր
վերջացել էինք
վերջացել էիք
վերջացել էին
Անցյալ կատարյալ
վերջացա
վերջացար
վերջացավ
վերջացանք
վերջացաք
վերջացան
Ըղձական եղանակ
ես
դու
նա
մենք
դուք
նրանք
Ապառնի
վերջանամ
վերջանաս
վերջանա
վերջանանք
վերջանաք
վերջանան
Անցյալի ապառնի
վերջանայի
վերջանայիր
վերջանար
վերջանայինք
վերջանայիք
վերջանային
Պայմանական եղանակ
ես
դու
նա
մենք
դուք
նրանք
Ապառնի
կվերջանամ
կվերջանաս
կվերջանա
կվերջանանք
կվերջանաք
կվերջանան
Անցյալի ապառնի
կվերջանայի
կվերջանայիր
կվերջանար
կվերջանայինք
կվերջանայիք
կվերջանային
Հարկադրական եղանակ
ես
դու
նա
մենք
դուք
նրանք
Ապառնի
պիտի վերջանամ
պիտի վերջանաս
պիտի վերջանա
պիտի վերջանանք
պիտի վերջանաք
պիտի վերջանան
Անցյալի ապառնի
պիտի վերջանայի
պիտի վերջանայիր
պիտի վերջանար
պիտի վերջանայինք
պիտի վերջանայիք
պիտի վերջանային
Հրամայական եղանակ
դու
դուք
Ապառնի
վերջացի՛ր
վերջացե՛ք
Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան , Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան , Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան , Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան , Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2 ։