Հայերեն
Դասական ուղղագրութեամբ՝ ազնուական
վանկեր ՝ ազ•ն(ը)•վա•կան
Ածական
(պատմ․) ազնիվ նշանավոր տոհմի պատկանող
ընտիր, պատվական, գեղեցիկ, լավ
ծագումով կամ սոցիալական դրությամբ ազնվականության դասին պատկանող
բարեկիրթ, վայելուչ ◆ Ազնվական կերպարանք։ (Արփիար Արփիարյան)
Գոյական
ազնվականության դասին պատկանող անձ , ազնվատոհմիկ , ազնվական տոհմի անդամ ◆ Մի քանի օր առաջ հարևան ազնվականների որդիները հրավեր էին ստանում մասնակցելու որսորդությանը։ (Րաֆֆի)
պայազատ , (հին) (բնստ․) թարխան
Ի արտաքին հոլովում
Եզակի թիվ Հոգնակի թիվ
Ուղղ. ազնվական(ը) ազնվականներ(ը)
Սեռ. ազնվականի ազնվականների
Տր. ազնվականին ազնվականներին
Հայց. ազնվականի(ն) ազնվականների(ն)
Բաց. ազնվականից ազնվականներից
Գործ. ազնվականով ազնվականներով
Ներգ. (ազնվականում) (ազնվականներում)
Թարգմանություններ
անգլերեն ՝ noble , nobleman , noblewoman , aristocrat
գերմաներեն ՝
դանիերեն ՝
թուրքերեն ՝
իսպաներեն ՝ noble
իտալերեն ՝
հոլանդերեն ՝
հունարեն ՝
շվեդերեն ՝
պորտուգալերեն ՝
ռուսերեն ՝ дворяни́н (ru) (dvorjanín ), аристокра́т (ru) (aristokrát ), вельмо́жа (ru) (velʹmóža ), патри́ций (ru) (patrícij )
վրացերեն ՝
ուկրաիներեն ՝ аристокра́т (uk) (arystokrát ), вельмо́жа (uk) (velʹmóža ), дворяни́н (uk) (dvorjanýn ), шля́хтич (uk) (šljáxtyč ), патри́цій (uk) (patrýcij )
ֆրանսերեն ՝
Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան , Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան , Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան , Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան , Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2 ։