Հայերեն
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր ՝ ախ
վշտի՝ ցավի բացականչություն ◆ Ա՜խ , չար պառավը սև արավ օրս։ Հովհաննես Թումանյան
կարոտի՝ տենչանքի բացականչություն ◆ Ա՜խ տվեք ինձ քաղցր մի քուն, կյանքից հեռու սլանամ։ Հովհաննես Հովհաննիսյան
ափսոսանքի բացականչություն ◆ Ա՜խ իզուր, իզուր փախա։ (Ավետիք Իսահակյան)
սպառնալիքի բացականչություն ◆ Ա՜խ թե մի գտանք, մածուն ցույց կտանք։ Հովհաննես Թումանյան
գոհունակության և բավարարվածության բացականչություն ◆ Ա՜խ , ինչ լավն է աշխատանքը։ Հովհաննես Թումանյան
ախ քաշել , անել -
հառաչել, ողբալ ◆ Էն որ հառաչում ու ախ եմ քաշում , էն ու՞մ եմ հիշում։ Հովհաննես Թումանյան ◆ Աչկեմես գոհարն գնաց յարին կարոտ ախ անելեն ։ (Սայաթ-Նովա)
երանի տալ՝ տենչալի մի բանի հասնելու ◆ Ակռավը բլբուլ չի դառնա, քանի գուզե վուր ախ անե ։ (Սայաթ-Նովա)
ախ ու վախ - հառաչանք, ախ ու վախ անելը ◆ Ախ ու վախով , դարդերով, սիրտս կերան, անց կացան։ Հովհաննես Թումանյան
ախ ու վիշ - հառաչանք
ախ ու վախ անել , ախ ու վիշ անել - ախ քաշել, հառաչել
ախ թե - երանի թե ◆ Ախ թե գային, ինչ լավ կլիներ։
ախը քաշել - որևէ մեկի կամ որևէ բանի կարոտը քաշել ◆ Պատառ մը հացին ախը կը քաշեմ ։ (Հրաչյա Աճառյան)
(ժղ․) նիգ
նիգ, լինգ, լծակ
դրափակ, դռնափակ, ներքսափակ, խազնիշ, հավուկ, (գվռ․) ՝ զռզա, զռզիկ
Ի արտաքին հոլովում
Եզակի թիվ Հոգնակի թիվ
Ուղղ. ախ(ը) ախեր(ը)
Սեռ. ախի ախերի
Տր. ախի(ն) ախերի(ն)
Հայց. ախ(ը) ախեր(ը)
Բաց. ախից ախերից
Գործ. ախով ախերով
Ներգ. ախում ախերում
Կարին , Երզնկա ՝ տե՛ս ալխ ◆ Ախը կոտրել, տունը մտել, թալանել են։ (Ձեռագիր)
կողպ, փակ ◆ Դուռը բա՞ց է, թե ախ ։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)
ախը դնել - դուռը փականքով փակել
Ի արտաքին հոլովում
Եզակի թիվ Հոգնակի թիվ
Ուղղ. ախ(ը) ախեր(ը)
Սեռ. ախի ախերի
Տր. ախի(ն) ախերի(ն)
Հայց. ախ(ը) ախեր(ը)
Բաց. ախից ախերից
Գործ. ախով ախերով
Ներգ. ախում ախերում
Առտիալ ՝ գործ է ածվում կապակցության մեջ
ախ տալ - նայել, դիտել
Ի արտաքին հոլովում
Եզակի թիվ Հոգնակի թիվ
Ուղղ. ախ(ը) ախեր(ը)
Սեռ. ախի ախերի
Տր. ախի(ն) ախերի(ն)
Հայց. ախ(ը) ախեր(ը)
Բաց. ախից ախերից
Գործ. ախով ախերով
Ներգ. ախում ախերում
Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան , Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան , Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան , Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան , Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2 ։