աղաղ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑˈʁɑʁ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ա•ղաղ
Ստուգաբանություն
[խմբագրել]Գոյական
- (մսնգ․) դաբաղող նյութ, որը պարունակում են որոշ բույսեր (տանին)
Հոմանիշներ
[խմբագրել]- աղաղանյութ, դաբաղ, դաբաղանյութ, աղաղիչ, դաբաղիչ
Արտահայտություններ
[խմբագրել]| Ի արտաքին հոլովում | ||
| Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
| Ուղղ. | աղաղ(ը) | աղաղներ(ը) |
| Սեռ. | աղաղի | աղաղների |
| Տր. | աղաղի(ն) | աղաղների(ն) |
| Հայց. | աղաղ(ը) | աղաղներ(ը) |
| Բաց. | աղաղից | աղաղներից |
| Գործ. | աղաղով | աղաղներով |
| Ներգ. | աղաղում | աղաղներում |
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։