Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ աղօթատուն

վանկեր՝ ա•ղո•թա•տուն

Ստուգաբանություն

(կրոն․) աղոթք անելու շինություն, եկեղեցի, տաճար ◆ Մոմեր վառեց, խունկեր ծխեց և ակռաները կրճտելով իր զավակը պահանջեց աղոթատան խուլ գմբեթեն։ Սիամանթո
այլադավանների աղոթատեղի ◆ Եթե լույս լիներ, Սաբու գյուղի աղջիկներին և կանանց կարելի էր տեսնել աղոթատան կտուրի վրա։ (Ակսել Բակունց)

եկեղեցի, ժամատուն, ժամ (ժղ․), տաճար, աղոթարան, աղոթատեղի, աղոթանոց, սրբարան, սրբատուն, ժողովարան, ժողովանոց, խորհրդարան (բողոքականների), (հզվդ․) նվիրանոց, նվիրան, նվիրատուն, ժամատեղի, փառաբանարան, քահանայարան, դավանարան, խորան, փարախ, խորան սրբության, (ժղ․) ժամտուն, խաչ, խաչդուռ, աղոթքի տուն, աստծո տուն (խորան, տաճար, դուռ), տերունական տուն
ժողովարան, աղոթատեղի, աղոթարան, ժողովանոց, քարոզարան

{{# if: \| {{{1}}} \| Ա ներքին հոլովում}}

Բաղադրյալ բառեր

եկեղեցի
անգլերեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ церковь (ru) ‎(cerkovʹ), храм (ru) ‎(xram) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

աղոթք անելու շինություն
անգլերեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ молитвенный дом (ru) ‎(molitvennyj dom), молельня (ru) ‎(molelʹnja) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։