Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ ամա

վանկեր՝ ա•մա

ամա1

(բնստ․) ամայի ◆ Դաշտերում անտեր ու ամա տեսնում եմ հազար նվաճում։ Եղիշե Չարենց
անկյանք, անկենդան, կենսական ուժից՝ կենդանությունից զուրկ

անմարդաբնակ, անբնակ, ամայի, անբնակելի, անմարդ, անշեն, ամայաբնակ, բնակազուրկ, անապատ (փխբ․)

Բաղադրյալ բառեր
ամայաբնակ ամայական ամայանալ ամայավայր ամայացնել ամայացվել ամայացում ամայի ամայություն ամայք

Թարգմանություն

Ղարաբաղ, Երզնկա՝ բայց, սակայն, թեպետև ◆ Հրես, դու էլ տղամարդ ես, ամա կարում չես տաքին դիմանալ։ (Մուրացան) ◆ Էշը, կըսեն, յոթ լող գինա, ամա գետի մոտ զըմեն, կմոռնա։ Աշոտ Հովհաննիսյան
Թբիլիսի՝ այլև, նաև ◆ Մարթս աստձուն պիտի նմանվի չէ թե աճկով ու ունքով, ամա ճշմարտությունով։ (Սայաթ-Նովա)
այ թե ◆ Ամա բան արիր, հա։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Թբիլիսի՝ համար ◆ Դուն քեզ ամա, իմ ախչիկն ինձ ամա։ (Գարեգին Սևունց) ◆ Քյո սփաթդ չեմ տըսե, համա գինաս եմ թե տյու վավ ես, ի՞նչ ամալքերի տեր ես։ (Խաթաբալա)

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

Ալինա Մուրադյան, Նորածանոթ բառերի բացատրական բառարան (Իմաստասեր Անանիա Շիրակացի համալսարան), Երևան, 2006 — 60 էջ։