ամայի

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ ամայի

վանկեր՝ ա•մա•յի 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Ածական

  1. բնակությունից զուրկ, անբնակ, անշեն ◆ Մի՞թե աչքով դու չըտեսար գյուղ ու քաղաք ողջ ամայի: Հովհաննես Թումանյան ◆ Տեղը ամայի էր և բնակությունից հեռու։ (Մուրացան)
  2. մարդկանցից ժամանակավորապես դատարկված ◆ Ամայի փողոց։
  3. (փխբ․) զրկված, դատարկ մնացած
  4. (փխբ․) անբովանդակ, անիմաստ ◆ Եվ այն պատկերը սիրած, փայփայած, Որ մխիթար է ամայի կյանքիս։ Հովհաննես Հովհաննիսյան
Հոմանիշներ[խմբագրել]
  1. անբնակ, անբնակելի, անմարդաբնակ, անշեն, անապատ, անկոխ, խոպան, անմշակ, (հզվդ․) անկենդանի, անկենդանաբնակ, անբնակական, անվայր, բոհ, (բրբ․) (հնց․) անժաժ, պեպան
Արտահայտություններ[խմբագրել]
  1. ամայի դառնալ – ամայանալ
  2. ամայի դարձնել – ամայացնել

Աղբյուրներ[խմբագրել]