Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ ամայի

վանկեր՝ ա•մա•յի

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

բնակությունից զուրկ, անբնակ, անշեն ◆ Մի՞թե աչքով դու չըտեսար գյուղ ու քաղաք ողջ ամայի: Հովհաննես Թումանյան ◆ Տեղը ամայի էր և բնակությունից հեռու։ (Մուրացան)
մարդկանցից ժամանակավորապես դատարկված ◆ Ամայի փողոց։
(փխբ․) զրկված, դատարկ մնացած
(փխբ․) անբովանդակ, անիմաստ ◆ Եվ այն պատկերը սիրած, փայփայած, Որ մխիթար է ամայի կյանքիս։ Հովհաննես Հովհաննիսյան

անբնակ, անբնակելի, անմարդաբնակ, անշեն, անապատ, անկոխ, խոպան, անմշակ, (հզվդ․) անկենդանի, անկենդանաբնակ, անբնակական, անվայր, բոհ, (բրբ․) (հնց․) անժաժ, պեպան

Բաղադրյալ բառեր
ամայաբնակ ամայական ամայանալ ամայավայր ամայացնել ամայացվել ամայացում ամայություն

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ desert, desolate գերմաներեն՝ դանիերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ пустынный (ru) ‎(pustynnyj), безлюдный (ru) ‎(bezljudnyj), необытаемый (ru) ‎(neobytajemyj) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։