արդար

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ արդար

վանկեր՝ ար•դար 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Ածական

  1. արդարության և օրենքի համաձայն գործող, ուղղամտ ◆ Արդար եղեք հեզ և բարեհաճ։ Դերենիկ Դեմիրճյան
  2. անմեղ ◆ Դուք դատեցեք արդարն ու մեղավորը։ Դերենիկ Դեմիրճյան
  3. շիտակ, ճշմարիտ, չշմարտախոս, անաչառ ◆ Օ, ռամիկ մարդու արդար լեզուն հունով հայրենի… դարեր, դարեր իր մաքրամաքուր ջուրն է տարել։ Եղիշե Չարենց
  4. օրինավոր, իրավացի, արդարացի ◆ Մյուս պարողները իրենք ալ կանգ առել էին այս զույգի շուրջը հիացած, հիացում, որուն, մեջ նախանձը իր արդար բաժինը ուներ։ (Գրիգոր Զոհրապ)
  5. ճշմարիտ, սրբազան ◆ Արդար դրոշ հայության, սիրո սեղան հրառա, դու իմ երկրի հարության անխաբ վկա, Արարատ։ (Վահան Տերյան)
  6. (կրոն․) մեղք չգործած, չմեղանչած (անձ)
  7. արդարությամբ իրավացիորեն
Հոմանիշներ[խմբագրել]
  1. շիտակ, ճշմարիտ, իրավ
  2. օրինավոր, հիմնավոր, արդարացի, իրավացի
  3. անմեղ, անհանց, անմեղսակից, անհանցավոր
  4. տե՛ս անմեղսապարտ
  5. տե՛ս ազնիվ
  6. տե՛ս արդարադատ
  7. տե՛ս արդարամիտ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

  1. արդար ասել - ուղիղ՝ ճշմարիտն ասել ◆ Հացից կտրվեցինք, մեղք ենք, ցորեն ցանենք։ — Շատ արդար ես ասըմ։ Սահակ Ամատունի
  2. Մոկս՝ արդար գետին - ընդերքի այն շերտը, որին մարդու ձեռք չի կպել ◆ Թուր Կեծակին․․․ կը դիպնի Մսրա Մելիքի ճակտին, կերթա, կխասնի արդար գետին։ ՍԾ
  3. արդար եղ, յուղ -
    1. անարատ, անխարդախ, մաքուր յուղ ◆ Սրտացավ ունեցողներին միշտ աշխատում են արդար եղով․․․ կերակուր ուտացնել։ (Էմինեան ազգագրական ժողովածու)
    2. հալված յուղ
    3. Խոտուրջուր՝ ճարպ, ճրագու
  4. արդար եղի պես երես ըլել - ինքն իրեն արդարացնել, անմեղ երևալ
  5. արդար եղի տեղ դնել, ընդունել - կեղծը ճիշտ ընդունել, առանց կասկածելու հավատալ
  6. արդար քրտինքով ապրել - ազնիվ աշխատանքով ապրել

Աղբյուրներ[խմբագրել]