բիճ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ բիճ 

բիճ1[խմբագրել]

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Փոխառություն՝ թուրքերեն pič (> biči):

Գոյական

  1. Ղարաբաղ, Մեղրի՝ ապօրինի զավակ, պոռնկորդի ◆ Տղաքը բիճ, բիճ պոռացեր էին։ «Երևանյան օրեր» ◆ Ինձի բիճ ըսավ, բիճը ինքն է, օր մարը տասը էրիկ է ունեցե։ (Ձեռագիր)
  2. չպատվաստված, վայրի ծառ
  3. բույսի կողմնային, ոչ պիտանի ոստ, արմատից՝ ցողունից դուրս եկող մանր շիվ ◆ Բճերը էտել ա պետք։
  4. Թբիլիսի՝ (հնց․) փոքրահասակ տղա, սպասավոր ◆ Ձեր տներում հայերից դուք չպահեք քոծ ու բիջ։ (Րաֆֆի)
  5. (փխբ․) գործածվում է որպես հայհոյական-անարգական բառ
  6. (փխբ․) խորամանկ, շատ ճարպիկ ◆ Գևոն բիճ տղա ա։ (Ձեռագիր) ◆ Այ թե բիճն է։

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. տե՛ս ապօրինածին, ընկեցիկ
  2. ծառա, սպասավոր
  3. բճաշիկ
  4. ճարպիկ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

բիճ2[խմբագրել]

  1. Մալաթիա՝ եղունգների տակ առաջացած հիվանդություն, երբ եղունգը պատռվում է և խիստ ցավ է պատճառում

Աղբյուրներ[խմբագրել]