դավաճան
Վիքիբառարան-ից
Հայերեն[խմբագրել]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ դաւաճան
Վանկեր՝ դա•վա•ճան
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
Փոխառություն իրանական աղբյուրից՝ *dab(a)čan. հմմտ. դավ և ճան:
Գոյական
- յուրայինների դեմ գործող, թշնամու կողմը անցնող, դավաճանող ◆ Ահա այն սուրը, որ սպանեց դավաճան հորը, կսպանի և ուրացող մորը։ (Րաֆֆի)
- մատնիչ
- անհավատարիմ, ընկերական կամ ամուսնական հավատարմությունը խախտող՝ պղծող
- (փխբ․) մարդու կամքին հակառակ արտահայտվող՝ դրսևորվող, մարդու ներքին ապրումները կամ մտքերը մատնող ◆ Ինչպե՞ս թաքցնել այդ դավաճան արցունքները։ (Սովետական գրականություն)
- (փխբ․) որևէ բանի ամբողջությունը՝ կառուցվածքը՝ ներդաշնակությունը խախտող ◆ Կան դավաճան շեշտե՛ր, կան ռիթմե՛ր, կան բառե՛ր: (Եղիշե Չարենց)
- (փխբ․) դառնություն պարունակող, անախորժ ◆ Օրերն անցնում են, թախծի՛ր, բարեկա՛մ, տրված հուշերի դավաճան խաղին: (Գևորգ Էմին)
Հոմանիշներ[խմբագրել]
- մատնիչ (փխբ․)՝ ծախու, դեղին, հուդա, վասակ, կայեն
- տե՛ս անհավատարիմ
- տե՛ս ուխտադրուժ
Արտահայտություններ[խմբագրել]
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
