Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ե•զերք

Ստուգաբանություն

ջրային տարածության եզր, ափ ◆ Ափերից դուրս գալով գետը հեղեղում էր եզերքը, քանդում էր թույլ կամուրջները։ (Ակսել Բակունց)
որևէ բանի ծայրային կամ կողքային շերտը, եզրաշերտ, եզր
ծայր, վերջ, սահման ◆ Խառնվեց աշախրհը իրար եզերքից եզերք: Եղիշե Չարենց
զգեստի փեշ, քղանցք ◆ Նրա մի բռունցքի մեջ սեղմած էր վերմակի ծայրը, մյուսի մեջ շապիկի եզերքը: (Շիրվանզադե)
(փխբ․) կողմ, շրջան ◆ Քամին դարմանը խլելով, տանում փռում էր կալի եզերքին: (Մուրացան) ◆ Կար և սպիտակ թերթ, որի եզերքը ծաղկագրել էր վանքի դիվանատան ծաղկարարը։ (Ակսել Բակունց) ◆ Այդ եզերքների սոխակները համբավավոր էին ամբողջ Ռուսիայում։ (Հրաչյա Քոչար)
(փխբ․) վայր, երկիր ◆ Մեր հայրենի եզերքում մենք պիտի հնարավորություն ունենանք ըստեղծելու մեր կուլտուրան։ Եղիշե Չարենց ◆ Հայրենի եզերքի քնարերգուն (Թումանյանի մասին)։ (Արսեն Տերտերյան)
(լեզվբ․) տե՛ս վերջավորություն

Բաղադրյալ բառեր
եզերքային

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ shore, bank, rim գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ берег (ru) ‎(bereg), обочина (ru) ‎(obočina), оконечность (ru) ‎(okonečnostʹ), край (ru) ‎(kraj), граница (ru) ‎(granica), конец (ru) ‎(konec), край (ru) ‎(kraj), страна (ru) ‎(strana), сторона (ru) ‎(storona), кромка (ru) ‎(kromka) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

Հ.Զ. Պետրոսյան, Ս.Ա. Գալստյան, Թ.Ա. Ղարագյուլյան, Լեզվաբանական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիա», 1975 — 328 էջ։