Jump to content

ինքնահաճո

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [iŋkʰnɑhɑˈt͡ʃɔ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ինք•նա•հա•ճո 

Ստուգաբանություն

[խմբագրել]

Ածական

  1. իր կամքը ցանկություններն անպայման իրագործելու ձգտող, քմահաճ
  2. ինքն իրեն հավանող, ինքնահավան, ինքնագոհ
  3. կամայական, կամայականությամբ կատարված
  4. առանց հարկ եղած հանձնարարությունը՝ իրավունքը և այլն ստացած լինելու, ինքնագլուխ
  5. իր ցանկացածի՝ հաճույքի համաձայն եղած, իր սրտովը եղած

Հոմանիշներ

[խմբագրել]
  1. տե՛ս քմահաճ, կամակոր
  2. տե՛ս մեծամիտ, պարծենկոտ
  3. տե՛ս հոժարակամ
  4. տե՛ս ինքնագլուխ, կամայական

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]