Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ինք•նա•սած

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

իր ասածի վրա պնդող, համառ, կամակոր ◆ Ինքնասած իշխանի այս ներհակ ու ոչ մի կերպ չգործադրել պահանջը այն հետևանքն ունեցավ, որ նրա մոտ խոսք չէր կարող լինել հիվանդների մասին։ Դերենիկ Դեմիրճյան ◆ Նա հարբած է, ինքնասած մարդ, խաղ է անում, զվարճանում։ Դերենիկ Դեմիրճյան

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ willful գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ Своевольный (ru) ‎(Svojevolʹnyj), своенравный (ru) ‎(svojenravnyj), упрямый (ru) ‎(uprjamyj), строптивый (ru) ‎(stroptivyj) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։