լիճ

Հայերեն

«լիճ» ժեստը հայերեն ժեստերի լեզվով

• ՄՀԱ՝ [lit͡ʃ]

Կապուտան լիճ

Դասական ուղղագրութեամբ՝ լիճ

վանկեր՝ լիճ 

Ստուգաբանություն

Բնիկ հնդեվրոպական՝ lēgiā-` *leg- «կաթել, ծորալ, լուծվել» արմատից. հմմտ. հին իռլանդերեն legaim «լուծվել, հալչել», հին անգլերեն leccan «թրջել», այլև՝ հայերեն լիկ։

Գոյական

1. ափերով շրջափակված բնական կամ արհեստական ջրավազան◆ Այժմ էնտեղ տրտմաշուք խոր Փարվանա լճին է ծփում հստակ ինչպես արտասուք ։ Հովհաննես Թումանյան
2. (փխբ․) որևէ տեղում լճացած ջուր
3. առատորեն թափված հոսած լցրած հեղուկ
4. (երկրբ․) բնական ջրավազան, որը լճային թասի (լճային մահճի) սահմաններում լցված է ջրով և չունի անմիջական միացում ծովի հետ

Հոմանիշներ

1. ծովակ

Արտահայտություններ

1. լիճ կտրել կապել-լիճ դառնալ, լճանալ

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ lake գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ озеро (ru) ‎(ozero) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝ lac

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

• Մ․Խ․ Պողոսյան, Ֆրանսերեն-հայերեն ագրոէկոլոգիական և անտառագիտական տերմինների համառոտ բառարան (ՀԳԱ), Երևան, 2005 — 144 էջ։
• Հողմիկ Սարգսյան, Ռուզաննա Սարգսյան, Երկրաբանական տերմինների եռալեզու հանրագիտական բառարան, Երևան, «Զանգակ», 2014 — 672 էջ։