Հայերեն

ՄՀԱ՝ [χɑmˈɾɛl]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ խամ•րել

Ստուգաբանություն

Բայ

թարմությունից զրկվել, թառամել (բույսի՝ տերևի՝ ծաղկի մասին) ◆ Հանեց ծոցեն վարդը խամրած։ (Ակսել Բակունց) ◆ Արևիկի դեմքը նման էր խամրած շուշանի։ Սերո Խանզադյան
փայլը՝ գույնը կորցնել, գունաթափվել ◆ Խամրած արծաթի գույնով ուրվանում էր Արագածի ձյունապատ գագաթը։ (Ավետիք Իսահակյան)
(փխբ․) եղծվել, փչանալ, գեղեցկությունը կորցնել ◆ Խամրել գեղեցկությունը։ ◆ Ամեն մեկի կյանքում լինում են պահեր, երբ մարդ թառամում է, խամրում։ Անահիտ Սեկոյան ◆ Իմ հույզերը, օ՜, խամրում են, օ՜ , խամրում ու մահանում են։ Սարմեն
(փխբ․) թուլանալ, տկարանալ, աղոտանալ ◆ Ասես աստղերն էլ ահավոր շոգից խամրել և թույլ առկայծում են։ (Բոգդան Վերդյան)
(փխբ․) ազդեցությունը՝ նշանակությունը կորցնել, նսեմանալ {{օրինակ|Հերոսների փառքը երբեք չի՛ խամրի: ◆ Եվ հորդ արցունքների մեջ խամրեցին նրա աչքերը։ (Ավետիք Իսահակյան) ◆ Խամրես պիտի զիս։ (Դանիել Վարուժան) ◆ Այդ երգը չի խամրել մեր օրերում։ (Դասագիրք) ◆ Զառամյալ մարդ էր, դանդաղ խամրեց։

Հոմանիշներ

թառամել, թոշնել, թոռոմել, թարշամել, թորշոմել, խամրանալ, (գվռ․)՝ թոռմել, թոռմշկել, թոռմտել, թոռմըռտկել
տե՝ս խունանալ, գունաթափվել
տե՝ս եղծվել, փչանալ
տե՝ս թուլանալ, տկարանալ
տե՝ս աղոտանալ
տե՝ս նսեմանալ

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ fade, tarnish գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ увядать (ru) ‎(uvjadatʹ), увянуть (ru) ‎(uvjanutʹ), блекнуть (ru) ‎(bleknutʹ), поблекнуть (ru) ‎(pobleknutʹ), тускнеть (ru) ‎(tusknetʹ), линять (ru) ‎(linjatʹ) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Աղբյուրներ

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։