խարել

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [χɑˈɾɛl]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ խարել

վանկեր՝ խա•րել 

խարել1

Ստուգաբանություն

Թերևս բնիկ հնդեվրոպական՝ *khr- (*khər-, *khor-)` *ker- «այրել, վառել, ջեռուցել» արմատից. հմմտ. հին իսլանդերեն hyrr «կրակ», հին վերին գերմաներեն herd «օջախ», լիտվերեն kùrti «ջեռուցել, տաքացնել», kárštas «տաք, ջերմ, կիզիչ», լատիներեն cremō «այրել»։

Բայ

1. շիկացած մետաղով դաղել՝ այրել ◆ Երկաթով ամբողջ ճակատը այրել ու խարել էին: (Րաֆֆի)
2. խանձել՝ այրել (բույսերի մասին)
3. խարանել, խարանադրոշմ դնել
4. (փխբ․) նշավակել, անարգել
5. (փխբ․) կսկիծ պատճառել, սիրտը դաղել

Հոմանիշներ

1. տե՛ս դաղել
2. տե՛ս խարանել
3. տե՛ս մրիկահարել

Արտահայտություններ

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ cauterize գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

խարել2

Ստուգաբանություն

Ծագումն անհայտ է։

Բայ

1. խաբել, մոլորեցնել

Բաղադրյալ բառեր
խարանք

խարել3

Ստուգաբանություն

Թերևս փոխառություն՝ պարսկերեն xārīdan:

Բայ

1. քորել

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։