խթել

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [χtʰɛl]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ խ(ը)•թել Շ

Ստուգաբանություն

1․ Ղարաբաղ՝ Խոթել։ ◆ Ասեղը խթեց ձեռքը։

2․Վն․ Անցքը փակելու համար մի բան մտցնել։ ◆ Ախչի, վեր արի, էտ ախպրի ջուրը դարդակա, բուրթը խթա իրա ակը։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ) ◆ Ակր խթերի,որ քյամին չիկա ու կրակն ընցնի։ (Գ․Շերենց)

3․Ղարաբաղ՝ թեթև հրել՝ բոթել՝ մշտել։

4 Սեբաստիա՝ Նոր հասած պտուղը առաջին անգամ ուտել։

5․Բալու՝ պահքից հետո առաջին անգամ յուղեղեն կերակուր ուտել, ծոմը բանալ՝ կոտրել։

Գոյական

1. խթանով՝ ոտքով՝ մտրակով ձիուն բզել, խթանել ◆ Մհեր խթեց ձին հրեղեն։ (Ավետիք Իսահակյան) ◆ Աղջիկը հասկացավ հոր միտքը և խթեց իր նժույգը։ Դերենիկ Դեմիրճյան
2. բզել, բոթել, մշտել ◆ Մի մարդ խթեց տեր հոր կողքին։ (Րաֆֆի)
3. փայտ, ձող մտցնել՝ խրել մի անցքի մեջ ◆ Փայտը խթեց օձի բույնը։
4. խայթել, կծել
5. խոսքով վիրավորել, խստորեն կշտամբել, կոպտել
6. հրահրել, դրդել, մղում՝ զարկ տալ ◆ Բայց նրան խթեց անհանգիստ մի բան՝ առողջությունը։ Դերենիկ Դեմիրճյան

Հոմանիշներ

1. բզել
2. խթանել (ոտքով՝ մտրակով ձիուն բզել)
3. բոթել

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ

Թարգմանություն

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։