խոսակցություն

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [χɔsɑkt͡sʰutʰˈjun]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ խոսակցություն 

Գոյական

1. խոսքի միջոցով կարծիքների՝ տեղեկությունների փոխանակություն երկու կամ ավելի անձերի միջև, զրույց ◆ Նրա ու հեղինակի մեջ սկսվեց ջերմ խոսակցույթուն։ (Րաֆֆի) ◆ Ուշադիր հետևում էի նրանց խոսակցությանը։ (Ավետիք Իսահակյան)
2. բամբասանք, չարախոսություն ◆ ԱՅդ մասին շատ խոսակցություններ են եղել։ (Նաիրի Զարյան)
3. վիճաբանություն, խոսքակռիվ ◆ Նրանց միջև տեղի ունեցած սուր խոսակցությունը երբեմն պատճառ էր դառնում, որ իրարից խռով մնամ։ (Ակսել Բակունց)
4. (լեզվբ․) նույնն է՝ խոսք, զրույց, բան, բարբառ, ասացված, տե՛ս խոսք ◆ Որ մի ձայն, ոչ մի խոսակցություն։ (Ակսել Բակունց)
5. լուր, տեղեկություն ◆ Այդ մասին արդեն քաղաքում խոսակցություն կա։
6. ◆ Ավելորդ խոսակցություն անելը ամուսինների համարվում էր ամոթ։ (Վահան Թոթովենց)
7. ◆ Ընթրում էի նրանց հետ առանց իմ կողմից խոսակցություն բանալու։ (Վահան Թոթովենց)
8. ◆ Իսկ երբ խոսակցություն էր բացվում նրա մասին, ուղղակի դավաճան էր անվանում։ (Նար-Դոս)
9. ◆ Մի այլ խմբում ուրիշ խոսակցություն էր գնում։
10. ◆ Այդ մասին արդեն քաղաքում խոսակցություն է գնում։
11. ◆ Այդ կնոջ վարքի մասին վաղուց խոսակցութուն են ունեցել իրար հետ։ (Վահան Թոթովենց)
12. ◆ Օրիորդի հետ խոսակցություն ունեցա։ (Նար-Դոս)
13. ◆ Հակոբը… պատմում էր մինչև անգամ թե մի օր ինչ խոսակցություն են ունեցել իրար հետ։ (Վահան Թոթովենց)
14. ◆ Արսենը ցույց տվեց , թե ոչինչ տարօրինակ չի գտնում նրա լռության մեջ և թեքեց խոսակցություն։ (Վիգեն Խեչումյան)
15. ◆ Խոսակցություն Քայլում էին լուռ, խոսակցությունը ոչ մի կերպ չէր կպչում։ (Բոգդան Վերդյան)
16. ◆ Նրանց խոսակցությունը կինն էր, չարշաֆի մեջ փաթաթած այդ անիմանալի, դյութական, միստիկ, արարածը։ (Վահան Թոթովենց)
17. ◆ եկավ խոսակցությունը կտրեց, գնաց։
18. ◆ Նրա պատճառով խոսակցությունը կտրվեց։
19. ◆ Իրենց խոսակցությունը դառնում էր այն սարսափելի ընտանիքի շուրջը, որ ապրում էր <<հարավի արիստոկրատներին իբրև հարևան>>։ (Վահան Թոթովենց)
20. ◆ Սամվելի հոր գալուստը այժմ հակառակ նրա ցանկության յուր բոլոր պարզությամբ խոսակցության առարկա դարձավ։ (Րաֆֆի) ◆ Թորիկի համար աղջիկ գտնելը դարձավ և հարևանների խոսակցության առարկա։ (Վահան Թոթովենց)
21. ◆ Սակայն հանկարծ կորցրեց խոսակցության թելը և սկսեց ծիծաղել։
22. ◆ Բոլորը շրջվել նայում էին տարօրինակ խասակցությամբ բենված երիտասարդներին։ (Բոգդան Վերդյան)
23. ◆ Եկավ մեր խոսակցության թելը կտրեց։
24. ◆ Կհասնենք անվնաս միայն ճանապարհին չխառնվենք խոսակցությունների։ (Վահան Թոթովենց)
25. ◆ Սկսավ թևի հանդիսավոր շար-ումներ ընել, կարծես մեկու մը հետ խոսակցության մեջ էր։ (Վահան Թոթովենց)
26. ◆ Ազգային լեզվի հարցի կապակցությամբ Հովհաննիսյանի ստեղծագործությունը հատուկ խոսակցության նյութ է տալիս։ (Մամուլ)
27. տե՛ս նախադասություն

Հոմանիշներ

1. զրույց, զրուցակցություն, խոսք, ասուլիս, զրուցատրություն, (հնց.) խոսարկություն, կաճառում (ն), տուր և առ, (բրբ.) խոսվռտուք (անհամ), շոռ, խորաթա
2. մտքերի փոխանակություն, բանակցություն
3. տե՛ս բամբասանք

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ

անգլերեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ Разговор (ru) ‎(Razgovor), Разговоры (ru) ‎(Razgovory), толки (ru) ‎(tolki), разговор зашёл (ru) ‎(razgovor zašól), увлечься разговором (ru) ‎(uvlečʹsja razgovorom), тать предметом разговоров (ru) ‎(tatʹ predmetom razgovorov), потерять нить разговора (ru) ‎(poterjatʹ nitʹ razgovora), прервать нить разговора (ru) ‎(prervatʹ nitʹ razgovora), завязался разговор (ru) ‎(zavjazalsja razgovor), иметь разговор (ru) ‎(imetʹ razgovor) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝ conversation, talk

Աղբյուրներ

• Հ.Զ. Պետրոսյան, Ս.Ա. Գալստյան, Թ.Ա. Ղարագյուլյան, Լեզվաբանական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիա», 1975 — 328 էջ։
• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։