ծախել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ծա•խել 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Բայ

  1. վաճառել ◆ Մի գյուղացի…խանութ սարքել, բան էր ծախում: Հովհաննես Թումանյան
  2. (փխբ․) դավաճանել, խարդավանել, դավել ◆ Նա մատնիչ է, բոլորիդ կծախի:
  3. (փխբ․) (խսկց․) խաբել, խոստումը չկատարել ◆ Երեկ դու մեզ լավ ծախեցիր:
  4. (փխբ․) (արհմրհ․) աղջկան որոշ հատուցումով ամուսնացնել
  5. վերացական գոյականների հետ` ձևացնել, ցույց տալ իրեն որպես…: ◆ Աղայություն` քաջություն` հարազատություն ծախել:
  6. (հնց․) մաշել, փչացնել, սպառել, ոչնչացնել
  7. (փխբ․) մեկի վզին փաթաթել, սաղացնել ◆ Մեծ տղայիդ կարծիքներն ես ինձ վրա ծախում: Վահագն Դավթյան

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. վաճառել, ծախ տալ, ծախուդնել, ծախուհանել
  2. սաղացնել, մեկի վզին փաթաթել (ժղ․)
  3. տե՛ս գնահատել
  4. տե՛ս մատնել

Արտահայտություններ[խմբագրել]

  1. ծախելու չէ ու փոխելու չէ Թբիլիսի՝ (առած) - ասվում է կնոջ մասին, նրանից ազատվելու ելք չկա
  2. ամոթը ծախել - պատիվը կորցնել
  3. ինքզինքը ծախել
    1. անբարոյականությամբ զբաղվել (կնոջ մասին)
    2. աշխատել իրեն ցուցադրել, իմացած թե չիմացած՝ իրեն գիտուն ցույց տալ
  4. իրեն թանկ ծախել - մի բանի հեշտությամբ չհամաձայնելու (ամուսնության՝ երգելու՝ պարելու և այլնի մեջ)
  5. իրեն ծանր ծախել
    1. իրեն շատ երևակայել, հպարտանալ, պարծենալ
    2. իր հարգը՝ արժեքը իմանալ, լրջախոհ լինել
  6. հոգին ծախել, հոգին սատանեքին ծախել
    1. սուտ խոսել, սուտ երդում տալ, սուտ վկայություն տալ
    2. մատնություն անել, մատնել
  7. նազ ծախել՝ նազ ու տուզ ծախել
    1. չեմ ուզում անել՝ կոտրատվել
    2. նույնն է՝ իրեն թանկ ծախել

Աղբյուրներ[խմբագրել]