երկրի ձգողական ուժին ենթարկվելու հատկությունը ◆ Անկշռությունը ծանրության կատարյալ բացակայությունն է։
կշիռ, քաշ ◆ Դուք կտեսնեք ոչ միայն ամեն քաղաքում, այլ յուրաքանչուր գյուղումզանազան ծանրությամբ քար և կշիռ։Ր◆ Տասը տուփ ծանրություն ունեցող այդ պտուտակը… ավելի կարճ ձողի էր հագցրած և հենվում էր ցածր սյուների վրա։
զգալիորեն ծանր կշիռ՝ քաշ ◆ Նա մոտեցավ փառավոր կիսաթաղտին, որի տախտակները ճռռացին այդ վիթխարի անասունի անհամեմատած ծանրությունից։
բեռ ◆ Համալի վիճակը և բեռնակիր գրաստիր վիճակը՝ ոչինչով չեն տարբերվում միմիյանցից, երկուսնել ծանրություններ են կրում։◆ Այդ մարդը իր ջորիներով պտտում էր փոքր Ասիայի և Հայաստանի մեջ, ծանրություններից էր տեղափոխում։
ծանր իր՝ առարկա ◆ Կրկին… քաղաքային ազգու պահակն է… և միաժամանակ տիկին Օլինկայի սպասավորը՝ ծանրություններըփոխարինելու։
կշռաքար ◆ Պատմանղիճ մարտի «բարման» թուրքերեն մի ծանրությունէ, որը կարծես հավասար պետք է լինի ռուսած կես պուդին։
ծանրորդային զանազան գործիքների ընդհանուր անվանում (ծանրաձող, քար և այլն) ◆ Ծանրությունբարձրացնելու մրցումներ։
(փխբ․) մի բանի մասին հոգալու՝ խնամք տանելու պարտականություն՝ պատասխանատվություն ◆ Դուք, հույ ունեմ, որ կընդունեք այդ ծանրոսությունը, հանձնելու ըստ պատկանելության։
(փխբ․) նեղություն, անհանգստություն ◆ Նա շուտով հատնեցավ իր նոր վիճակի հետ՝ չկամենալով ծանրություն պատճառել իր եղպայներին։
(փխբ․) դժվարություն, չարչարանք ◆ Նրա վրա է դրա բոլոր հոգսը, ընտանիքի բոլոր ծանրությունը։
(փխբ․) արարքի՝ մեղքի՝ հանցանքի ևն դատապարտելիություն՝ մեծություն ◆ Մենք բոլորովին առողջ էինք… կարող էինք դիմանալ ճանապարհի ծանրությանը։ {{օրինակ|Օրվա ծանիությունը բարձող մարդ
(փխբ․) ծանրորդային զանազան գործիքների՝ քարերի ընդհանուրանվանում
(փխբ․) դանղաղություն, դանդաղաշարժություն ◆ Ամոդը առաջի անգամ սկսում էր տանջել նրան, և նա զգում էր յուր հանցանքի բոլոր ծանրությունը։◆ Հասարաթյանը… ընբռնում էր իր կատարած սխալի ամբողջ ծանրություննը։
(փխբ․) ծանրաբարոյություն ◆ Նա առաջի անգամ զգաց պատվին կործանման ծանրությունը։◆ Ես չգիտեյի, որ իմ սրտի ծանրությունը այդ մռայլ ձորերն էի, տխուր արահետւ։◆ Իմ հոգու թեթևությունը փոխվեց իմ մթին ծանրության։ՎԹ
(փխբ․) ծանրակշռություն, դատողությունների՝ մտքերի ևն լրջություն ◆ Աբաս թագավորի բանակը… ծանրությամբ էր առաջանում։
(փխբ․) հզորություն, զորություն ◆ Այս խոսքերը ասելով նա վոտքի ելավ ու ծանրությամբ առաջ ելավ։◆ Ասաբ թագավորի բանակը… ծանրությամբ էր առաջանում։
(փխբ․) մարմնական տանջանք՝ տառապանք (ցավից, հիվանդագին վիճակից և այլն)
(փխբ․) շնչելու դժվարություն ◆ Բոլորը՝ համարյա առանց բացառության խոսում էին խելացի ծանրությամբ ծռեց կշեռքի մի թաթը։
(փխբ․) հեղձուցիչ՝ խեղդիչ լինելը ◆ Նա այնքան ուժ ունի, որ հասարակության զարգացած կրքերը ճնշում է, խոնհարհեցնում է իր տաղանդի ծանրությամբ ներքո։
(փխբ․) սաստկություն, ուժգնություն ◆ Ծարավը հետզհետե տանջում թե իրանց և թե ձիաններին։◆ Այդ ծանրությաննը տոկալ չէր կարող զորկանալ։
(փխբ․) համի կամ հոտի ծանր լինելը ◆ Շոգիններով լցված, ամառային տաք օդը անախորժ ծանրությամբ նստում էր մարդու սրտի վրա։Ր
(փխբ․) խորություն, մեծություն (զգացումների, ապրումների) ◆ Ճանճուր իվանդիչի բացակայությունը պատճառեց կրկին Բարբարեն բավական մեծ հաճություն, որ ազատեցվեց յուր ամուսնու վշտացուցիչ ծանրություննից։◆ Սկսած խոսակցություննը ծանրություն էր պատճառում Գարեգնին։
հիվանդագին՝ անախորժ զգացում (մարմնում, ստամոքսում) ◆ Ստամոքսում ինչ-որ ծանրություն եմ զգում։
(փխբ․) ձանձրույթ, սրտնեղություն ◆ Հիմա կզգամ նաև քու պաշտոնիդ ծանրություննդ։
(փխբ․) կարևորություն, մեծություն (պաշտոնի, աստիճանի, դիրքի) ◆ Իշխաննը քաջ բռնում էր նրա վշտի ծանրությունը։
(փխբ․) ճնշում, կեղեքում, հարստահարություն ◆ Շենքի ծանրություննտ բարձրարվեստ լինելու նման չէ։
(փխբ․) մեծ և ծանրանիստ լինելը ◆ Ինձ վրա միշտ պատկառանք է ագդել համալսարանի հին շենքի ծանրությունը:
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
