Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ կախ

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

կախած, կախված, կախ ընկած
(սպորտ․) մարմնամարզական վարժություն, որի ժամանակ մարմինը պահվում է * [[կախված վիճակում
(մրմն․) մարմնամարզիկը պահվում է գործիքից մարմնի որևէ մասով (միայն ձեռքերով, ծալված ոտքերով, թաթերով և այլն)

Բաղադրյալ բառեր
կախագլուխ կախազարդ կախազարդիկ կախածո կախակալ կախակայել կախակայվել կախակայում կախականջ կախականջավոր կախաղան կախաղանահանություն կախաղանավոր կախաղանցու կախան կախանակալ կախանանոց կախանատուն կախանացու կախանել կախանկողին կախանվել կախանում կախաշրթունք կախաշուրթ կախապռոշ կախարան կախարանավոր կախբեղ կախգլուխ կախել կախերես կախերեսություն կախերեր կախերիզ կախիլ կախիչ կախկալ կախ կախկախապուր կախկախել կախկխել կախկխոտել կախկխոտվել կախկխոտում կախկխվել կախկխում կախմահիճ կախյալ կախնակ կախնոց կախշալվար կախոն կախովի կախոտել կախոտվել կախոտում կախորդում կախոց կախոցիկ կախված կախվածք կախվել կախտուն կախում կախքամակ կախքամակավոր կախքար կախքիթ կախքթոց կախօրոցք կախօրրան

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ sagging գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ висящий (ru) ‎(visjaščij), висячий (ru) ‎(visjačij), вислый (ru) ‎(vislyj), обвислый (ru) ‎(obvislyj), простой (ru) ‎(prostoj) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

Կ․ Կ․ Բաբայան, Մարմնամարզական տերմինների տեղեկատու բառարան («Հայաստան» հրատարակչություն), Երևան, 1985 — 184 էջ։