կախ
Արտաքին տեսք
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [kɑχ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ կախ
Ստուգաբանություն
[խմբագրել]Ածական
- կախած, կախված, կախ ընկած
- (սպորտ․) մարմնամարզական վարժություն, որի ժամանակ մարմինը պահվում է * [[կախված վիճակում
- (մրմն․) մարմնամարզիկը պահվում է գործիքից մարմնի որևէ մասով (միայն ձեռքերով, ծալված ոտքերով, թաթերով և այլն)
Հոմանիշներ
[խմբագրել]- տե՛ս կախյալ
Արտահայտություններ
[խմբագրել]- կախ ածել (գվռ․) - կախել, կախ անել, կախ տալ
- կախ անել
- կախել, կախ տալ
- կախաղան բարձացնել
- կախ գցել
- կախել
- իջեցնել, խոնարհել
- կախ թողնել
- կախ ընկնել՝ լինել
- կախվել
- կախված լինել՝ մանալ
- ամուր կառչել, պոկ չգալ
- կախ ձգել - տե՛ս կախ գցել
- կախ տալ
- կախ անել, կախել
- կախաղան բարձացնել
Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Կ․ Կ․ Բաբայան, Մարմնամարզական տերմինների տեղեկատու բառարան («Հայաստան» հրատարակչություն), Երևան, 1985 — 184 էջ։