Հայերեն

ՄՀԱ՝ [kɛr]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ կեռ

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Բնիկ հնդեվրոպական՝ *ger-s-՝ *ger- «պտտել, ոլորել» արմատից. հմմտ. նորվեգերեն karra «կուչ գալ, ոլորվել»։ Աճառյանը համարում է կոր-ի տարբերակը՝ առանց մանրամասների մեջ մտնելու։

Ածական

ոչ-ուղղագիծ՝ գլուխը կամ ծայրը ծռած, կորաձև, ծայրը բոլորակաձև, կոր, ծուռ
մի կողմը չանկաձև ծռված հարմարանք՝ զանազան գործածաությունների համար
ձուկ որսալու կարթի ծայրը, ճանկ
ճանապարհի ոլորան, կեռման (ժղ․)
կեռ ծայրով հովվական գավազան (գվռ․)
թթենու ժյուղերից տերևները քաղող ակիշաձև երկաթե գործիք (գվռ․)
կենդանիների՝ գազանների ժանիք, կեռիք (գվռ․)

Հոմանիշներ[խմբագրել]

կորափև, կոր, ծուռ
ճանկ, ագռավուկ
գաբ
տե՛ս կախոց, կախիչ
գզեռ
տե՛ս կարթ
տե՛ս կեռման
տե՛ս գավազան

Արտահայտություններ[խմբագրել]

կեռ անել
1. ծռել, կեռ ձև տալ
2. որտքը դնելով՝ ուրիշին վայր գցել, սայթակեցնել (գվռ․)
3. խաբել (փխբ․)
արգելակիչ կեռ
օդային արգելակիչի կեռ - տախտակամածային ինթնաթիռների վրա սարքավորված հատուկ կեռ, որով ինքնաթիռը վայրէջքի ժամանակ կառչում (բռնում) է ավիականգնեցուցչի ճոպանից և կանգնում

Բաղադրյալ բառեր
կեռաբևեռ կեռագիծ կեռախաչ կեռածայր կեռակ կեռակնճիթ կեռակոթ կեռակոտոշ կեռակտուց կեռակտուցավոր կեռաձև կեռամագիլ կեռանալ կեռանման կեռապոզ կեռաս կեռասանման կեռասաչափ կեռասե կեռասեղ կեռասենի կեռասի կեռասնոց կեռասչիր կեռասուտ կեռասօղի կեռավուն կեռատ կեռատել կեռացնել կեռացվել կեռացում կեռաքիթ կեռգլուխ կեռել կեռեղջյուր կեռընթաց կեռիկ կեռիք կեռիքավոր կեռլիկ կեռծունկ կեռկալ կեռկտուց կեռմայր կեռման կեռմանատև կեռմանաշատ կեռմեռ կեռմեռվել կեռն կեռնեխ կեռնեխային կեռոն կեռոնազգի կեռչան կեռպինչ կեռպոչ կեռվածք կեռվել կեռվիզ կեռցնել կեռուկ կեռուս կեռումեռ կեռքահատիկ կեռքացավ կեռքել կեռքիթ կեռօղակ

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ bent, hooked, crooked, curved գերմաներեն՝ klammer դանիերեն՝ hæftning թուրքերեն՝ zımba իսպաներեն՝ grapa իտալերեն՝ di base հոլանդերեն՝ hoofdbestanddeel հունարեն՝ συνεχείς շվեդերեն՝ häftklammer պորտուգալերեն՝ grampo ռուսերեն՝ кривой (ru) ‎(krivoj), изогнутый (ru) ‎(izognutyj), крюк (ru) ‎(krjuk), заворот (ru) ‎(zavorot), изгиб (ru) ‎(izgib), выгиб (ru) ‎(vygib), извилина (ru) ‎(izvilina) վրացերեն՝ staple ֆրանսերեն՝ agrafe

Աղբյուրներ[խմբագրել]

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։