հալվել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ հալուել

վանկեր՝ հալ•վել 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Բայ

  1. հալել բայի կրավորական և չեզոք ձևերը
  2. սաստիկ ամաչել
  3. (փխբ․) դուրեկան հուզմունքից չփոթվել, հաճելիորեն հուզվել, մեկի հմայքին՝ ազդեցությանը ենթարկվել
  4. (փխբ․) խունջիկ-մունջիկ անել, կտրատվել
  5. (փխբ․) հյուծվել
  6. (փխբ․) աներևութանալ, ցնդել, վերանալ ◆ Հալվում Է ամպերի շղթան նուրբ ու սահուն Պ
  7. (փխբ․) տարածվելով կլանվել՝ մարել՝ կորչել ◆ Ձայները հալվում են անհունի մեջ։
  8. (փխբ․) բուռն զգացմունքից նվազել՝ մարել ◆ Ընկավ աղջիկն հովվի կրծքին, ասես հալվեց համբույրից Հովհաննես Շիրազ
  9. (փխբ․) սպառվել, վերջանալ, անցնել ◆ Օրերն հալվում են օրերի նման (Ավետիք Իսահակյան):

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. հալել, հալչել, լկել
  2. տե՛ս հուզվել
  3. շպնել (արևմտհ․), ամոթահարվել, ամոթաշածել (հզվդ․), ամոթ զգալ, անհարմար զգալ, ամոթ ունենալ, ամոթահար լինել, ամոթից (ամոթու) գետինն անցնել, ամոթից մեռնել, ամոթից չիմանալ ինչ անել, ամոթից չիմանալ որ գետինը մտնել, ամոթից փշրվել, ամոթից գետինը մտնել, ամոթով լինել, ամոթով մնալ, գետինը մտնել (խսկց․), երես չմնալ, երեսը չբռնել, աչքերը կահ գցել, աչք-ունքը կուչ ածել, գետնից գետին մտնել, աչքերը փախցնել, գդակը գետին մտնել, գլուխը կախել (կաշ անել, կաշ գցել, հակել, քաշանել, քաշ գցել), ամոթ անել (գվռ․), տափը մտնել, տափին կպչել (կպնել) (ամոթ զգալ)
  4. պատկառել, ակնածել, քաշվել (ժղ․) (ամոթ, պատկառանք զգալ)
  5. տե՛ս նվաստանալ
  6. տե՛ս կոտրատվել
  7. տե՛ս հյուծվել
  8. տե՛ս ցնդել
  9. տե՛ս նվաղել
  10. տե՛ս սպառվել

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]