համաձայնություն

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [hɑmɑd͡zɑjnutʰˈjun]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ համաձայնութիւն

վանկեր՝ հա•մա•ձայ•նութ•յուն 

Գոյական

1. որևէ բանի դրական պատասխան, հավանություն
2. համերաշխություն
3. միաբանություն, միասնություն
4. ընդհանուր՝ միասնական կարծիք
5. դաշինք, դաշնադրություն
6. (քրկն) նախադասության անդամների փոխադարձ կապի արտահայտությունը քերականական որոշ ձևերի համապատասխանությամբ
7. (հնց․) տե՛ս շարահյուսություն
8. (պաշտանվ․) համամիտ՝ համակարծիք լինելը, առարկություն չունենալը
9. համերաշխություն, միաբանություն
10. հավանություն
11. կազմակերպությունների, պետությունների դաշինք՝ միավորում որևէ համատեղ գործողության համար
12. (միգ․) երկու կամ ավելի կողմերի միջև իրավաբանորեն պարտադիր ուժ ունեցող փոխըմբռնում (գրավոր կամ բանավոր)
13. տե՛ս նաև պայմանավորություն, կոնվենցիա, դաշնագիր, փաստաթղթային գործիք, պայմանագիր
14. (սոց․) հաճոյակատարություն, համապատասղանություն
15. (տնտգ․) տե՛ս կոնկորդատ
16. (տնտգ․) ճյուղի ֆիրմաների միջև բացահայտ կամ գաղտնի համաձայնություն, որի նպատակն է հաստատագրել գնի և թողարկման մակարդակը կամ սահմանափակել միմյանց միջև մրցակցությունը որևէ այլ եղանակով

Հոմանիշներ

1. հավանություն, հոժարություն
2. համերաշխություն, միասնություն, միաբանություն, համախոհություն, համաբանություն, միաձայնություն
3. պայմանադրություն, պայմանավորություն, պայմանադրվածություն
4. դաշինք, դաշնադրություն
5. տե՛ս համաձայնագիր
6. տե՛ս համակարծություն
7. տե՛ս շարահյուսություն

Արտահայտություններ

1. ընդհանուր համաձայնություն - բոլոր կողմերի համաձայնությունը
2. համաձայնություն քաղաքական իշխանությունների հետ կապերի մասին - ուժերի գտնվելու, երկրի իշխանության քաղաքացիական մարմինների և այդ ուժերի հրամանատարության միջև ձեռք բերված համաձայնություն

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ

անգլերեն՝ consent, agreement, assent, adhesion, consensus, stipulation, accomodation, accord, concord, harmony գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ согласие (ru) ‎(soglasije), соглашение (ru) ‎(soglašenije), согласованность (ru) ‎(soglasovannostʹ), согласование (ru) ‎(soglasovanije), конкордат (ru) ‎(konkordat), сговор (ru) ‎(sgovor) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

• Դ․Ս․ Չիլինգարյան, Ե․Լ․ Երզնկյան, Պաշտպանական-անվտանգային տերմինների հայերեն-ռուսերեն-անգլերեն բացատրական բառարան, Գյումրի, «ՀՀ ՊՆ ռազմավարական հետազոտությունների ինստիտուտ», 2015 — 1196 էջ։
• Միգրացիայի ոլորտի տերմինների բառարան, Գյումրի, «Միգրացիայի Միջազգային Կազմակերպություն», 2013 — 175 էջ։
• Սուսաննա Ասիկյան, Սոցիոլոգիա (Անգլերեն-հայերեն բացատրական բառարան), Երևան, ««Զանգակ» հրատարակչություն», 2015 — 208 էջ։
• Կիրակոսյան Գրիգոր, Ղուշչյան Համազ, Տիգրանյան Իշխան, Տնտեսագիտական բացատրական բառարան (Ամարաս), Երևան, 1999 — 464 էջ։
• Կիրակոսյան Գրիգոր, Ղուշչյան Համազ, Տիգրանյան Իշխան, Տնտեսագիտական բացատրական բառարան (Ամարաս), Երևան, 1999 — 464 էջ։