Դասական ուղղագրութեամբ՝ յորդոր
վանկեր ՝ հոր•դոր
Բնիկ հնդեվրոպական՝ *ordh-՝ *er-, *or- «շարժել, հուզել, բարձրացնել» արմատից՝ *-dh- աճականով և -որ ածանցով. հմմտ. հունարեն όροθύνω «գրգռել, հուզել»։
(հին) հոժար, հոժարամիտ, փութեռանդաշխույժ, թեթև, արագ տե՛ս սահուն
տե՛ս հոժար խորհուրդ՝ խրատ՝ խրախուսանք, որով մեկին տրամադրում են մի բան անելու, հորդորանք հորդորանք, խորհուրդ, խրատ, խրախուսանք, մխրախույս, հորդորակ, հորդորմունք, հորդորություն, հորդորում հորդոր կարդալ - հորդորելԷդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան , Երևան, «Հայաստան», 1976։ Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան , Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։ Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան , Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։ Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան , Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։ Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2 ։ 
