Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ սահուն

վանկեր՝ սա•հուն

Կազմություն

սահ + ուն

հանգիստ՝ խաղաղ հոսող, ծփանքներ չունեցող ◆ Սահուն ջրեր։ ◆ (Նա) արևից խանձված ոտքերով քայլում էր առվի եզերքով, բահով ճումերը առվից դեն գցում, որ ջրի հոսանքը սահուն լինի։ (Ակսել Բակունց)
սայթաքուն, գայթեցնող, այնպիսին, որի վրայով քայլելիս սահում՝ գայթում են ◆ Սահուն մայթ՝ ճանապարհ։
դեպի ցած սահող՝ ընկնող՝ հոսող ◆ Արմենուհին ծայրովը թուխ մազերուն կսրբե շիթ մ'արցունք այտեն վար սահուն: (Դանիել Վարուժան)
(փխբ․) թեթև, թեթևոտ, մեղմ ու սիգանքով ◆ Սահուն քայլեր։
(փխբ․) հարթ, կանոնավոր, անհարթություններից՝ անկանոնություններից ու սխալներից զերծ ◆ Սահուն ոճ՝ լեզու։ ◆ Նա խոսում է սահուն հայերենով։ (Նաիրի Զարյան)

սայթաքուն, դյուրասահ, գայթոտ, սահիկ, սահկական, սահլիկ, լըպրծոտ, լպրծուտ, լպրծուն (հնց․) լպիրծ, սայթաք, ոտնառ (գվռ․) սպլոտուն, սպլխուն, սլըլան, սլկուն, սոթլիկ, սոթվտան, պլստան, սրկհուկի, լպստան, լպստուն, լպզտուն
տե՛ս հարթ, կանոնավոր
տե՛ս թեթև, արագ
տե՛ս վարժ

Բաղադրյալ բառեր
սահունաբար սահունորեն սահունություն

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ fluent, smooth, smoothly, fluently գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ плавный (ru) ‎(plavnyj), ровный (ru) ‎(rovnyj), скользкий (ru) ‎(skolʹzkij), гладкий (ru) ‎(gladkij), скользящий (ru) ‎(skolʹzjaščij), плавно (ru) ‎(plavno), гладко (ru) ‎(gladko) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։