ճաշ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [t͡ʃɑʃ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ ճաշ
վանկեր՝ ճաշ
Ստուգաբանություն
[խմբագրել]Փոխառություն իրանական աղբյուրից. հմմտ. միջին պարսկերեն *čāš «նախաճաշ», պարսկերեն čāšt «ճաշ, ճաշաժամ»։
Գոյական
- կեսօրին ուտելու կերակուր
- ճաշելու ժամանակը, կեսօր
- ճաշկերույթ
- (արևմտհ․) կեր (անասունների)
- (խոհր․) տարբեր մթերքներից պատրաստած կերակուր, ուտելիք, այն ընդունում են օրվա երկրորդ կեսին
Հոմանիշներ
[խմբագրել]- կերակուր, խորակ, ցորեկահաց (գվռ․)
- տե՛ս կեսօր
- տե՛ս ճաշկերույթ
- տե՛ս խաշիլ
- տե՛ս կեր
- տե՛ս ճաշաժամ
Արտահայտություններ
[խմբագրել]- ճաշ անել - ճաշել (արևմտհ․)
- ճաշ դառնալ - կեսօր դառնալ
- ճաշը եփել մեկի
- ծեծել
- հաշիվը մաքրել, մեկի հարցը լուծել, պատժել
- ճաշ ուտել երեսին - տե՛ս գեղեցիկ
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Սերգեյ Ավագյան, Հայերեն-անգլերեն-ռուսերեն խոհարարական բացատրական բառարան, Երևան, «ԴԱԼԼ», 2009 — 240 էջ։