նպատակ

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [npɑˈtɑk]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ նպատակ

վանկեր՝ ն(ը)•պա•տակ 

Ստուգաբանություն

Փոխառություն իրանական աղբյուրից՝ *ni-patak (pat-ի համար հմմտ. խոտանասակերեն pāra, օսերեն fat, յաղնոբերեն pāt «նետ»)։

Գոյական

1. մարդկանց գործողության կամ գործունեության նախապես ենթադրվող (մտածված, ցանկալի, նախագծված) արդյունքը, որի իրականացմանը նրանք ուղղված են, այն, ինչի ձգտում են՝ ուզում են հասնել, ձգտման առարկան ◆ Նպատակը նրա մեջ արդարացնում էր ամեն տեսակ միջոցներ։ (Րաֆֆի)
2. նշանառության առարկա՝ կետ ◆ Գնդակը թեև դիպավ յուր նպատակին, բայց հարվածը մահաբեր չեղավ։

(Րաֆֆի)

1. դիտավորություն, մտադրություն
2. (նորբ․) նկատառում, մտադրություն
3. (պաշտանվ․) այն, ինչին ձգտում են հասնել, ինչն ուզում են իրագործել, մտադրություն
4. (մռկ․) սահմանված ժամանակահատվածի համար աշխատողին տրվող հանձնարարություն՝ հիմնականում կապված զանազան նախագծերի կամ զարգացման ծրագրերի իրականացման հետ

Հոմանիշներ

1. դիտավորություն, ծրագիր, մտադրություն
2. տե՛ս իղձ
3. տե՛ս նպատակադրություն
4. տե՛ս նպատակակետ

Արտահայտություններ

1. նպատակ դնել՝ ունենալ - մտադրության՝ գործունեության որոշակի առարկա ունենալ, իր գործունեության՝ վարմունքի և այլնի նպատակը համարել
2. նպատակի պարագա (քրկն․) - գործողության նպատակը ցույց տվող պարագայական լրացում
3. նպատակին հասնել - նպատակը՝ դիտավորությունն իրագերծել
4. նպատակին ծառայել - օգտագործել որևէ նպատակի համար

Ի արտաքին հոլովում
	Եզակի թիվ	Հոգնակի թիվ
Ուղղ.	նպատակ(ը)	նպատակներ(ը)
Սեռ.	նպատակի	նպատակների
Տր.	նպատակի(ն)	նպատակների(ն)
Հայց.	նպատակ(ը)	նպատակներ(ը)
Բաց.	նպատակից	նպատակներից
Գործ.	նպատակով	նպատակներով
Ներգ.	նպատակում	նպատակներում

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ goal, purpose, aim, objective, end, object գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ цель (ru) ‎(celʹ), намерение (ru) ‎(namerenije), замысел (ru) ‎(zamysel) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

• Խմբագրությամբ Ի․ Ս․ Կոնի, Բարոյագիտական բառարան, Երևան, ««Հայաստան» հրատարակչություն», 1985 — 200 էջ։
• Դ․Ս․ Չիլինգարյան, Ե․Լ․ Երզնկյան, Պաշտպանական-անվտանգային տերմինների հայերեն-ռուսերեն-անգլերեն բացատրական բառարան, Գյումրի, «ՀՀ ՊՆ ռազմավարական հետազոտությունների ինստիտուտ», 2015 — 1196 էջ։
• Մ․Մ․ Ռոզենտալի, ՄՌ կառավարման բացատրական բառարան (Կասկադ Քնսալթընս), Երևան, 2012 — 68 էջ։
• Մ․Մ․ Ռոզենտալի, Փիլիսոփայական բառարան (Հայաստան), Երևան, 1975 — 468 էջ։
• Ալինա Մուրադյան, Նորածանոթ բառերի բացատրական բառարան (Իմաստասեր Անանիա Շիրակացի համալսարան), Երևան, 2006 — 60 էջ։