Jump to content

շարահարություն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [ʃɑɾɑhɑɾutʰˈjun]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ շա•րա•հա•րութ•յուն 

Գոյական

  1. այն, ինչ շարահարված է, խոսք, արտահայտություն
  2. շարահարելու եղանակը, կարգը
  3. շարադասություն
  4. կապակցություն, ներքին կապ
  5. (լեզվբ․) ստորադասության այն տեսակը, երբ երկրորդական նախադասությունը գլխավոր նախադասության հետ կապվում է առանց որևէ կապակցական բառի․ օր՝․ «մարդ կա՝ հազար արժի, մարդ կա մին չարժի»
  6. տե՛ս շարադասություն

Հոմանիշներ

[խմբագրել]
  1. խոսք, արտահայտություն
  2. տե՛ս կապակցություն
  3. տե՛ս շարադասություն

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Ստուգաբանություն

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Հ.Զ. Պետրոսյան, Ս.Ա. Գալստյան, Թ.Ա. Ղարագյուլյան, Լեզվաբանական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիա», 1975 — 328 էջ։