Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ պաշ•տա•մունք

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

աստծուն պաշտելու կրոնական արարողությունների ու ծիսակատարությունների ամբողջությունը
եկեղեցական արարողություն
(փխբ․) որևէ մեկի՝ մի բանի նկատմամբ ունեցած անսահման՝ անձնուրացության հասնող սեր ◆ Ես չեմ բուժվի… պաշտամունքից պարզ իրերի ու մարդկանց։ (Ա. Ալիքյան)
հավատալիք, դավանանք
(փխբ․) պաշտելու՝ անսահման սիրո առարկա

Բաղադրյալ բառեր
պաշտամունքային

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ worship, cult worship գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ культ (ru) ‎(kulʹt), поклонение (ru) ‎(poklonenije), почитание (ru) ‎(počitanije), кумир (ru) ‎(kumir) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

Սերգեյ Իշխանյան, Հունական դիցաբանության տեղեկատու բառարան (Վան Արյան), Երևան, 2006 — 392 էջ։