սարսուռ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ սար•սուռ 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. բուռն հուզմունքից՝ երկյուղից և այլնից առաջացող մարմնի դող, դողդողանք
  2. մահվան տագնապի ցնցում՝ դող
  3. ցրտից առաջացող դող՝ ցնցում
  4. երկյուղ, սարսափ ◆ Գոռում էր մարտը, բերում էր սարսուռ: (Րաֆֆի)
  5. (փխբ․) ձայնի ելևէջ՝ թրթիռ ◆ Թող հայ հովիվն… իր սրինգն սարսուռներովը իր հլու հոտը հմայե։ Սիամանթո
  6. (փխբ․) վետվետանք, ծփանք ◆ Կդիտեր լճին մեղմ սարսուռները:
  7. (փխբ․) սարսռեցնող բան ◆ Փչում է սուր սարսուռ, սառը մի քամի։ Եղիշե Չարենց

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. դող, դողդողանք, փշաքաղություն, մարմնասարսուռ, (գվռ․) սրսուն, սրսփուք, սռսռուք, զրզդնոց (հզվդ․)
  2. դող, ցնցում
  3. տե՛ս երկյուղ, սարսափ
  4. տե՛ս ծփանք, վետվետանք

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]