Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ սար•սուռ

Ստուգաբանություն

բուռն հուզմունքից՝ երկյուղից և այլնից առաջացող մարմնի դող, դողդողանք
մահվան տագնապի ցնցում՝ դող
ցրտից առաջացող դող՝ ցնցում
երկյուղ, սարսափ ◆ Գոռում էր մարտը, բերում էր սարսուռ: (Րաֆֆի)
(փխբ․) ձայնի ելևէջ՝ թրթիռ ◆ Թող հայ հովիվն… իր սրինգն սարսուռներովը իր հլու հոտը հմայե։ Սիամանթո
(փխբ․) վետվետանք, ծփանք ◆ Կդիտեր լճին մեղմ սարսուռները:
(փխբ․) սարսռեցնող բան ◆ Փչում է սուր սարսուռ, սառը մի քամի։ Եղիշե Չարենց

դող, դողդողանք, փշաքաղություն, մարմնասարսուռ, (գվռ․) սրսուն, սրսփուք, սռսռուք, զրզդնոց (հզվդ․)
դող, ցնցում
տե՛ս երկյուղ, սարսափ
տե՛ս ծփանք, վետվետանք

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ shudder գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ озноб (ru) ‎(oznob), дрожь (ru) ‎(drožʹ), содрогание (ru) ‎(sodroganije), трепет (ru) ‎(trepet), ужас (ru) ‎(užas), переливы (ru) ‎(perelivy), холод (ru) ‎(xolod) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։