սոսկալի

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ սոս•կա•լի 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Ածական

  1. սոսկում առաջացնող՝ պատճառող ◆ Սոսկալի տեսք ուներ անտառի անճոռնին։ Հովհաննես Թումանյան
  2. դաժան, անողոք, վայրագ, չարաչար ◆ Սոսկալի հալածանք՝ պատիժ։
  3. շատ ծանր՝ դժվարին՝ անտանելի ◆ Սոսկալի ցավ՝ տառապանք՝ տանջանք։
  4. ահեղ, սարսափ տարածող, ահ ու դողի մեջ պահող ◆ Նա յուր զորքի լավ բարեկամն էր և սոսկալի հրամանատար։
  5. չափազանց վատ՝ վտանգավոր՝ վնասակար ◆ Սոսկալի հիվանդություն՝ դրություն։
  6. ծայրահեղորեն վատ՝ բացասական՝ դատապարտելի ◆ Սոսկալի հանցանք՝ արարք։
  7. ծայրահեղ, խիստ, վերին աստիճանի ◆ Սոսկալի հուզմունք՝ խռովություն՝ դաժանություն։
  8. գործածվում է որևէ բանի չափազանց՝ ծայրահեղ աստիճանը ցույց տալու համար որպես ածականի վերադիր (խոսակցական լեզվում նույնիսկ դրական հատկանիշների համար և այլն) ◆ Սոսկալի ծանր՝ գեղեցիկ՝ ուժեղ։

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. սարսափելի, զարհուրելի, ահավոր, ահռելի, քստմնելի, սահմռկեցուցիչ, սոսկումնալի, սոսկումնալից, սոսկական, սոսկալից, (հզվդ․) քասքնելի, զահանդական, սոսկավոր
  2. տե՛ս դաժան, դժնակ, անողոք
  3. ահեղ, ահավոր
  4. տե՛ս անտանելի, ծանր, դժվարին

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]