ստվար

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [stvɑɾ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ ստուար

վանկեր՝ (ը)ստ•վար 

Ստուգաբանություն

Բնիկ հնդեվրոպական՝ *stau-ro- «կանգնել, դնել» արմատից։ Հրաչյա Աճառյանը բխեցնում է նույն արմատից ծագող միջին պարսկերեն stavar «թանձր, հաստ, ստվար» բառից որպես փոխառություն։

Ածական

1. խոշոր, մեծ, մեծածավալ
2. զգալի հաստություն ունեցող, հաստ, հաստափոր
3. հոծ, բազմանդամ, շատ միավորներից կազմված՝ բաղկացած
4. թանձր, խիտ
5. թավ, բամբ, հաստ ◆ Լսվեցին… ստվար ձայներ։ Դերենիկ Դեմիրճյան

Հոմանիշներ

1. խոշոր, մեծ, ստվարածավալ, մեծածավալ, մեծղի
2. հաստ, հաստափոր, հաստածավալ
3. հոծ, բազմանդամ, բազմաթիվ
4. տե՛ս խիտ, թանձր
5. բամբ, թավ, հաստ

Արտահայտություններ

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ толстый (ru) ‎(tolstyj), объёмистый (ru) ‎(obʺjómistyj), Плотный (ru) ‎(Plotnyj), многочисленный (ru) ‎(mnogočislennyj) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։