վերադիր
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [vɛɾɑˈdiɾ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ վե•րա•դիր
Գոյական
- հավելյալ գումար (արժեքի, վարձատրության, վարձի և այլն)
- հավելման չափը, գումարը
- որևէ բանի վրայից դրված մաս, կտոր, շերտ և այլն ◆ կաշվե վերադիրներով գալիֆե
- մեկի անվան վրա դրվող մականուն, մակդիր ◆ Աշոտ Երկաթ, Ձենով Օհան, Տիգրան Մեծ
- լուսնային և արեգակնային տարիների օրերի թվի տարբերությունը գոյականի լրացում (քրկն․)
- (լեզվբ․) տե՛ս ածական
- տե՛ս դիմորոշ հոդ
Ածական
- հավելյալ, ավելացված, ավելադիր
- ավելի
Հոմանիշներ
[խմբագրել]- հավելում, հավելագումար (արժեքի, վարձի, վարձատրության հավելյալ գումար)
- տե՛ս մականուն, մակդիր
- ավելադիր, հավելյալ (ավելացված)
- տե՛ս ավելի
Արտահայտություններ
[խմբագրել]- վերադիր վճար - դրամական հաշվարկի եղանակ, որի դեպքում ապրանքի արժեքը գանձվում է ապրանքն ստացողից փոստային կամ երկաթուղային (օդանավային և այլն) հիմնարկության կողմից առաքողին հանձնելու համար
- որպես վերագիր- իբրև հավելում, ի հավելումն
- դրան ավելացրած նաև, բացի դրանից (ռսբ․)
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Ստուգաբանություն
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։