վերնատուն

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [vɛɾnɑˈtun]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ վեր•նա•տուն 

Ստուգաբանություն

<հուն. teremnon- կացարան

Գոյական

1. տան վերևի հարկը, վերնահարկ
2. եկեղեցիներում, դռան վերևը շինված հարկը, կանանց համար (եկեղ․)
3. կուռքերի բարձրադիր մեհյան (պատմ․)
4. նավի բացօթյա տախտակամած
5. հայ դասական գրողների հավաքավայրը, ինչպես և այդ խմբակի
6. անվանումը (փխբ․) (պատմ․)
7. գլուխ, խելք, ուղեղ ◆ Խենթերե՞ր ես դուն ալ, թե բան մը դպավ քու ալ

վերնատանդ։ (Գ. Սևան) (փխբ․) (արևմտհ․)

1. (ճրտրպ․) (շին․) պալատների վերին հարկը

Հոմանիշներ

1. վերնահարկ, ձեղնահարկ
2. տե՛ս գլուխ, խելք

Արտահայտություններ

1. վերնատունը դատարկ լինել - խելքը պակաս լինել, տախտակը պակաս լինել
2. վերնատունը մարդ չլինել - խելքը պակաս լինել, տախտակը պակաս լինել
3. վերնատունը դատարկ - տե՛ս հիմար, ապուշ, անխելք

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ top storey, upper storey գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ Верхний этаж (ru) ‎(Verxnij etaž), верх (ru) ‎(verx), терем (ru) ‎(terem) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

• Ս․ Գասարջյան, Ճարտարապետական և շինարարական տերմինների ռուս-հայերեն և հայ-ռուսերեն բացատրական բառարան, Երևան, 2007 — 572 էջ։