հուր

Հայերեն

• ՄՀԱ^(key): [huɾ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ հուր

Վանկեր՝ հուր 

Ստուգաբանություն

Բնիկ հնդեվրոպական՝ *pur-՝ *peuōr-, *pun- «կրակ» արմատից. հմմտ. հունարեն πύρ, հին վերին գերմաներեն fuir, հին իսլանդերեն fūrr «կրակ»:

Գոյական

1. կրակ
2. հրդեհ
3. ավյուն, եռանդ
4. հոգեկան բուռն զգացմունք
5. այրող ցավ վիշտ, դառնություն,
6. բուռն իրադարձություն, ընդվզում
7. հրեղեն, բոցավառ
8. փայլուն, բոցափայլ, շողշողուն,
9. հրեղեն, արագաթռիչ, արաղասլաց

Հոմանիշներ

1. կրակ, ատր, հուրք
2. տե՛ս բոց
3. տե՛ս հրդեհ
4. տե՛ս ավյուն, եռանդ
5. տե՛ս հույզ
6. տե՛ս բոցավառ
7. տե՛ս փայլուն
8. տե՛ս հրեղեն

Արտահայտություններ

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ glow, incandescence, flame, ardency գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ огонь վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։