փշրել բայի կրավորականը ◆Ոչ մի խրատ՝ ծնողներին համոզելու՝ չէր օգնում։ Քարային համառությունը չէր փշրվում: (Վահան Թոթովենց)
մասնատվել, բաժան-բաժան լինել, մանրատվել ◆Հողի գունդն ընկնելով գետին փշրվեց: (Նաիրի Զարյան)◆Ալիքները հեռանում էին մի պահ, հետո մոտենում նավին փշրվում կոհակների։ (Ակսել Բակունց)
մի քանի տեղից ջարդվել՝ կոտրվել ◆Իսկ նրա թիկնապահը գրկել էր փշրված ոտքը և արդեն ավանդում էր վերջին շունչը։ (Ակսել Բակունց)
(փխբ․) ջարդվել, ուժասպառ լինել ◆Նա… թափառեց ամբողջ օրը… և երեկոյան դեմ, հոգնած ու փշրված, վերադարձավ տուն։ (Բոգդան Վերդյան)
(փխբ․) հուսախաբվել, հուսալքվել, ծանր վշտից հուսաբեկ վիճակի մեջ ընկնել ◆Շուշանը գործի էր գնում փշրված սրտով։ Սերո Խանզադյան
(փխբ․) մանրատվելով՝ տարրալուծվելով ցրվել՝ շաղ գալ, տրոհվել՝ բաժանվել փոքր միավորների, բաժան-բաժան լինել ◆Հին թաղից պոկված, հովիտ իջած մի տունը փշրվեց, մանրվեց, հինգ ընտանիք դարձավ քաղաքում։ Սերո Խանզադյան
(փխբ․) բեկբեկվելով կորչել՝ անհետաալ՝ վերանալ ◆Կայծակը փշրվում է շրջակա սարերում։(Հրանտ Մաթևոսյան)
(փխբ․) հնչելով հալվել՝ մարել, տարածվելով՝ շրջապատին լուծվելով դադարել՝ կորչել ◆Սենյակի լռության մեջ փշրվում են ժամացույցի թույլ ծլնկոցները։Զարզանդ Դարյան
(փխբ․) ոչնչանալ, խորտակվել ◆Տարոն… Դու Հայաստանի հարավային սահմանների վահանն էիր, քո վրա զարկվելով փշրվում էին Ասորեստանի զորությունները։ (Րաֆֆի)
խորտակվել, ձախողվել ◆Ա-ն հառաչեց՝ լռելյայն արտահայտելով իր վիշտը Սաթենիկի փշրված ճակատագրի համար։ Զարզանդ Դարյան
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
