Jump to content

փշրվել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ փ(ը)•շ(ը)ր•վել 

Ստուգաբանություն

[խմբագրել]

Բայ

  1. փշրել բայի կրավորականը ◆ Ոչ մի խրատ՝ ծնողներին համոզելու՝ չէր օգնում։ Քարային համառությունը չէր փշրվում: (Վահան Թոթովենց)
  2. մասնատվել, բաժան-բաժան լինել, մանրատվել ◆ Հողի գունդն ընկնելով գետին փշրվեց: (Նաիրի Զարյան) ◆ Ալիքները հեռանում էին մի պահ, հետո մոտենում նավին փշրվում կոհակների։ (Ակսել Բակունց)
  3. մի քանի տեղից ջարդվել՝ կոտրվել ◆ Իսկ նրա թիկնապահը գրկել էր փշրված ոտքը և արդեն ավանդում էր վերջին շունչը։ (Ակսել Բակունց)
  4. (փխբ․) ջարդվել, ուժասպառ լինել ◆ Նա… թափառեց ամբողջ օրը… և երեկոյան դեմ, հոգնած ու փշրված, վերադարձավ տուն։ (Բոգդան Վերդյան)
  5. (փխբ․) հուսախաբվել, հուսալքվել, ծանր վշտից հուսաբեկ վիճակի մեջ ընկնել ◆ Շուշանը գործի էր գնում փշրված սրտով։ Սերո Խանզադյան
  6. (փխբ․) մանրատվելով՝ տարրալուծվելով ցրվել՝ շաղ գալ, տրոհվել՝ բաժանվել փոքր միավորների, բաժան-բաժան լինել ◆ Հին թաղից պոկված, հովիտ իջած մի տունը փշրվեց, մանրվեց, հինգ ընտանիք դարձավ քաղաքում։ Սերո Խանզադյան
  7. (փխբ․) բեկբեկվելով կորչել՝ անհետաալ՝ վերանալ ◆ Կայծակը փշրվում է շրջակա սարերում։ (Հրանտ Մաթևոսյան)
  8. (փխբ․) հնչելով հալվել՝ մարել, տարածվելով՝ շրջապատին լուծվելով դադարել՝ կորչել ◆ Սենյակի լռության մեջ փշրվում են ժամացույցի թույլ ծլնկոցները։ Զարզանդ Դարյան
  9. (փխբ․) ոչնչանալ, խորտակվել ◆ Տարոն… Դու Հայաստանի հարավային սահմանների վահանն էիր, քո վրա զարկվելով փշրվում էին Ասորեստանի զորությունները։ (Րաֆֆի)
  10. խորտակվել, ձախողվել ◆ Ա-ն հառաչեց՝ լռելյայն արտահայտելով իր վիշտը Սաթենիկի փշրված ճակատագրի համար։ Զարզանդ Դարյան

Հոմանիշներ

[խմբագրել]
  1. մանրանալ, մանրվել, լեսվել, խշրտվել, փշուր-փշուր լինել, փշուր լինել, բոնձ լինել
  2. մանրատվել, մասնատվել, բաժան-բաժան լինել
  3. տե՛ս կոտրվել, ջարդվել
  4. տե՛ս ուժասպառվել
  5. տե՛ս հուսախաբվել, հուսալքվել
  6. տե՛ս ձախողվել
  7. տե՛ս խորտակվել, կործանվել

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]