փշրել
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [pʰʃɾɛl]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ փ(ը)շ•րել
Ստուգաբանություն
[խմբագրել]Բայ
- որևէ պինդ բան կոտրտելով՝ ծեծելով և այլն մանր կտորների վերածել, մանրել, մանրացնել ◆ Շաքարը փշրել:
- կոտրել, ջարդել ◆ Ապակին՝ շիշը՝ փշրել:
- ատամների տակ մանրացնել, ատամներով ծամելով մանր կտորների վերածել ◆ Տնաշենը հավի ոսկորներն էլ էր փշրում և ուտում։
- ծեծելով ջարդել, ջարդ տալ։ ◆ - Էլ խելոք ծեծելը ո՞րն է… կողերը կփշրենք - պրծավ գնաց։ Հովհաննես Թումանյան
- ընկճել, դիմադրությունը՝ ուժը հաղթահարել ◆ Տանկային զորամասի օգնությամբ մերոնք փշրեցին հակառակորդի դիմադրությունը։
- ((փխբ․)) վերացնել, ոչնչացնել ◆ Շղթաները՝ կապանքները փշրել:
- ((փխբ․)) կործանել, խորտակել ◆ Տրդատի որդի Խոսրովի օրերում այդ սուրը փշրեց մեր դարավոր թշնամի պարսից զորությունը։ (Րաֆֆի)
- ((փխբ․)) մեծ ծանրությամբ ճնշել, տառապանք՝ տանջանք պատճառել ◆ Կուռ լուծը ագգիս՝ ուսերս է փշրում: (Ավետիք Իսահակյան)
- ((փխբ․)) անհաջողության մատնել, ձախողել, փչացնել ◆ Ապշելու բան է, թե ինչպես ձեռաց կարելի է փշրել մարդու ապագան ։ (Նար-Դոս)
- ((փխբ․)) մանր կաթիլների՝ ցոլքերի բաժանելով շաղ տալ՝ սփռել՝ տարածել ◆ Ապառաժե կողերը փշրում են ջրվեժը։ (Սովետական գրականություն)
- ((փխբ․)) սիրտը կոտրել, վհատեցնել, հուսախաբ անել, հուսալքել ◆ Չարագույժ նամակը փշրեց նրա հոգին։
Հոմանիշներ
[խմբագրել]- մանրել, մանրացնել, բրդել, (գվռ․)՝ խշրել, խշկել, խշրտել, ջաղբել, փշխել, փսորել, փշուր անել, փշուր-փշուր անել, բոնձ անել
- կոտրել, ջարդել, բեկել
- տե՛ս ընկճել
- տե՛ս ոչնչացնել, վերացնել
- տե՛ս կործանել, խորտակել
- տե՛ս ձախողել
- տե՛ս հուսալքել, վհատեցնել
Արտահայտություններ
[խմբագրել]| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։