փոշի

Հայերեն

«փոշի» ժեստը հայերեն ժեստերի լեզվով

• ՄՀԱ՝ [pʰɔˈʃi]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ փոշի

վանկեր՝ փո•շի 

Գոյական

1. տե՛ս փուշի

Ստուգաբանություն

Կապված է փշուր բառի հետ։

Գոյական

1. մանրագուլն մասնիկների վերածված հող
2. չոր ու պինդ նյութերի փշրած՝ մանրացրած ալյուրանման նյութ
3. դեղափոշի
4. (բնստ․) ծաղկափոշի
5. (փխբ․) ալյուր
6. (ժղ․) խմորը գնդելիս և հաց բացելիս խմորազանգվածի վրա ցանվող ալյուր
7. (ժղ․) ճաշի մեջ՝ թանձրություն տալու համար գցվող ալյուր
8. զանազան մթերքների՝ նյութերի չորացումով մանրացրած՝ աղացած ալյուրանման նյութը, որ ջրով՝ կաթով ևն բացելով ուտում են կամ զանազան կերակուրներ պատրաստում ◆ Ձվի՝ կաթի փոշի:
9. (փխբ․) դիակի նեխումից ու քայքայումից գոյացած հողը, աճյուն ◆ Փոշի է դարձել պապս Հովհաննես Հովհաննիսյան
10. դիմափոշի
11. (փխբ․) ջրի՝ անձրևի փոշենման կաթիլներ ◆ Ծառս էին լինում ալիքներն ահեղ և զարկվելով ժայռերին հզոր, փշրվում էին ու դառնում փոշի (Ավետիք Իսահակյան)
12. (փխբ․) փլատակ, ավերակ ◆ Խոսք մ՝ որ ստեղծե, ներդաշնակն, պոռթկալով փոշիներեն Անիի (Դանիել Վարուժան)
13. (փխբ․) հնության մնացորդ, բորբոս ◆ Սին տենչերի փոշին մեր խոհերից քերենք Եղիշե Չարենց
14. (բնապ․) աղտոտող նյութ, որը կլանում է արեգակնային ճառագայթումը և նպաստում է հիվանդածին միկրոթների տարածմանը

Հոմանիշներ

1. հողամաղ, ցանուք (հզվդ․)
2. մոճիր, մճիր
3. մղեղ, ունգ
4. տե՛ս ծազկափոշի
5. տե՛ս դեղափոշի
6. տե՛ս դիմափոշի
7. տե՛ս ալյուր
8. տե՛ս աճյուն
9. տե՛ս ավերակ
10. տե՛ս կալյակ

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր
դեղափոշի

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ пыль (ru) ‎(pylʹ), порошок (ru) ‎(porošok), пыльца (ru) ‎(pylʹca), пыль (ru) ‎(pylʹ), пылинка (ru) ‎(pylinka), мука (ru) ‎(muka), прах (ru) ‎(prax), пудра (ru) ‎(pudra), пепел (ru) ‎(pepel), пыль (ru) ‎(pylʹ) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝ poussiere

փոշի 2

Հոմանիշներ

1. տե՛ս աբեթ, ղավ

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ

Թարգմանություն

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

• Ս.Ա. Բալոյան, Բնապահպանական նշանակության տերմինների և բառակապակցությունների բացատրական բառարան, Երևան, «ՀՀ բնապահպ. նախ.-ն, Բնական պաշարների կառավ. և չքավ. նվազ. ծրագիր.», 2008 — 152 էջ։
• Հովհաննես Մակարյան, Կիմ Աբելյան, Անասնաբուժական կլինիկական տերմինների բացատրական բառարան, Երևան, «Ստամպա», 2002 — 256 էջ։
• Մ․Խ․ Պողոսյան, Ֆրանսերեն-հայերեն ագրոէկոլոգիական և անտառագիտական տերմինների համառոտ բառարան (ՀԳԱ), Երևան, 2005 — 144 էջ։