փուչ
Արտաքին տեսք
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [pʰut͡ʃʰ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ փուչ
Ստուգաբանություն
[խմբագրել]Ածական
- մեջը դատարկ, սնամեջ
- (փխբ․) անիմաստ, անհեթեթ ◆ Փուչ խոսքեր ես ասում։
- (փխբ․) արժեքից զուրկ, անարժեք, աննշան ◆ Փուչ գործ։
- (փխբ․) ունայն, սին, անհիմն, անիրական ◆ Փուչ հույսեր։
- (փխբ․) դառնություններով՝ տանջանքնով ու տառապանքով լի, անուրախ, մխիթարություն՝ սփոփանք չունեցող ◆ Փուչ աշխարհ։
- (փխբ․) շահում չունեցող, չշահող (վիճակախաղի տոմսերի մասին)
- անպիտան, անպետք, փչացած ◆ Փուչ ժառանգ։
Հոմանիշներ
[խմբագրել]- սնամեջ, սնոտի, դատարկ, պարապ (արևմտհ․), փուչք (հնց․)
- տե՛ս անհեթեթ
- տե՛ս աննշան
- տե՛ս ունայն, սին
- տե՛ս անպետք
Արտահայտություններ
[խմբագրել]- փուչ անել
- փչացնել
- տե՛ս օրը, արևը փուչ անել
- փուչ խոսել
- անիմաստ բաներ խոսել
- անիրավացի՝ անտեղի խոսել
- փուչ կենդանի - նախատական արտահայտություն՝ անիրավ, անպետք, նշանակում է անպիտան
- փուչ տեղը - իզուր, աննպատակ
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։