գալար

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [ɡɑˈlɑɾ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ գա•լար 

Ստուգաբանություն

Բնիկ հնդեվրոպական՝ * ul-՝ * uəl ‎(«պտտել, շրջել, ոլորոլ») արմատից. համեմատության համար՝ հին հնդկերեն valati «շրջվում է, պտտվում է», հունարեն ειλύω՝ «պտտել, շրջել», հին իռլանդերեն filid «ծռում է», լիտվերեն vélti, ռուսերեն валять «թավալել»։

Գոյական

1. օղակաձև կորություն
2. օղակաձև՝ շրջանաձև կեռման՝ շրջադարձ
3. պտուտակաձև կոր գիծ, ոլորք, փաթույթ ◆ Հիմա, երբ հասել է ժամը հակահարվածը տալու, ահա ինքը «վիշապիս» սեղմ գալարների մեջ՝ չի կարողանում իրեն գցել Զարեհավան։ Դերենիկ Դեմիրճյան
4. ալիքանման ծալք ◆ Ուղեղի գալարներ:
5. (տեխ․) պտուտակային՝ պարուրային գծի մեկ լրիվ պտույտը
6. քուլա
7. (փխբ․) ստամոքսի սուր ցավ, խիթք
8. նույնն է՝ գալարակ
9. (նորբ․) որևէ երևույթի զարգացման նոր փուլ ◆ Տարածաշրջանում ռուս-ամերիկյան մրցակցությունը դուրս է գալիս նոր գալարի։ -Իրավունք ◆ Եթե Հայաստանը չկարողանա իրագործել տնտեսական թռիչք և ունենալ լիարժեք հարաբերություններ Ռուսաստանի հետ, ապա կարող է սկսվել ղարաբաղյան հակամարտության նոր գալար։

Ածական

1. գալարուն, ոլորուն

Հոմանիշներ

1. ոլորք, փաթույթ (պտուտակաձև կոր) ◆ Կոչնականները զարմիկ պատերն ի վար կախեր են որսի գալար շեփորներն ու վահանները ոսկեղեն։ (Դանիել Վարուժան)
2. քնթռնոց, ման (փղի, օձի)
3. տե՛ս խիթ(ք)
4. տե՛ս գանգուր
5. տե՛ս գալարակ

Արտահայտություններ

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ gyre, scroll գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ извилина (ru) ‎(izvilina), извив (ru) ‎(izviv), изгиб (ru) ‎(izgib), корча (ru) ‎(korča), острая боль в желудке (ru) ‎(ostraja bolʹ v želudke), извилистый (ru) ‎(izvilistyj), изгибистый (ru) ‎(izgibistyj) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [ɡɑˈlɑɾ]

Բացատրություն

1. (ֆզլգ․) գլխուղեղի մեծ կիսագնդերի մակերեսի հատված, որն ունի ակոսներով անջատված թմբիկի տեսք

Հոմանիշներ

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ gyrus(gyuri) ռուսերեն՝ извилина(ы) (ru) ‎(izvilina(y))

Աղբյուրներ

• Սիլվա Ամիրյան, Արտաշես Մարտիրոսյան, Ֆիզիոլոգիական տերմինների հայերեն-անգլերեն-ռուսերեն բառարան-տեղեկատու (ԵՊՀ հրատարակչություն), Երևան, 2013 — 704 էջ, ISBN 978-5-8084-1819-6։