Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ծ(ը)•նել

Ստուգաբանություն

ծնունդի միջոցով սերունդ արտադրել, երեխա կամ ձագ բերել, իր նմանին աշխարհ բերել
որդիներ՝ զավակներ ունենալ ◆ Արամյան ամուսինները վեց երեխա էին ծնել:
սերել, ունենալ, իր միջից դուրս բերել, տալ ◆ Բազմաթիվ տաղանդներ է ծնել մեր փոքրիկ ժողովուրդը։
ծննդաբերելու հատկություն՝ կարողություն ունենալ ◆ Մեր գեղջկուհիքն… ծնում են մինչև 40-45 տարեկան հասակը ։ (Րաֆֆի)
(փխբ․) առաջացնել, առաջ բերել, հարուցել ◆ Ի՜նչ անախորժություններ ծնեց այդ անխոհեմ արարքը։
(փխբ․) ստեղծել, ստեղծագործել ◆ Նրանք (մեր հայրերը) ձեռ բերին-մենք պիտի պահենք, մենք զարգացնենք, ինչ նրանք ծնան: Հովհաննես Հովհաննիսյան
(փխբ․) ծագեցնել, հղացնել (միտք, զգացմունք և այլն)
(փխբ․) գոյացնել, գոյություն տալ ◆ Հսկա բնությունը ծնել է հսկա ժողովուրդ։ (Րաֆֆի)
տե՛ս ծնվել

ծննդաբերել, երկնել (բնստ․), ունենալ (խսկց․), (ժղ․)՝ ազատվել, պառկել, տղա ունենալ, (հնց․)՝ մանկաբերել, մանկածնել, որդեծնել, զավակագործել, ծնանել, աշխարհ բերել, լույս աշխարհ բերել, երեխա բերել, տղա բերել, զավա բերել
ցնգել, (ժղ․)՝ ցինել, ցփռթկել, վեր ածել, ծագ բերել, ձագ տալ, ձագ հանել, ճուտ հանել, ճուտ բերել, ճուտ տալ
տե՛ս սերել, ունենալ
տե՛ս առաջացնել, հարուցել
տե՛ս ստեղծել, ստեղծագործել
տե՛ս հղացնել, ծագեցնել
տե՛ս գոյացնել, սկզբնավորել
տե՛ս ծնվել

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ give birth, bear, be delivered of, beget, father գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ рождать (ru) ‎(roždatʹ), породить (ru) ‎(poroditʹ), рожать (ru) ‎(rožatʹ), родить (ru) ‎(roditʹ), порождать (ru) ‎(poroždatʹ), породить (ru) ‎(poroditʹ), вызывать (ru) ‎(vyzyvatʹ), вызвать (ru) ‎(vyzvatʹ), создавать (ru) ‎(sozdavatʹ), создать (ru) ‎(sozdatʹ) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։