Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ կանոնաւոր

վանկեր՝ կա•նո•նա•վոր

Կազմություն

Արմատ՝ կանոն, վերջածանց՝ -ավոր:

կանոնի համաձայն, կանոնին համապատասխանող, այնպիսին, ինչպիսի պետք է լինի, սարքին, կարգին ◆ Նա ոչ մի տեղում կանոնավոր ուսում չէր ստացել։ (Րաֆֆի) ◆ Մեծ եռանդով կառավարում էր յուր աշխարհի գործերը և նրանց կանոնավոր ընթացք էր տալիս։ (Րաֆֆի) ◆ Ախ, եթե մի կանոնավոր ճանապարհ լիներ մինչև գյուղ։ Սերո Խանզադյան
մասերի մեջ համապատասխանություն ունեցող, համաչափ ◆ Հիշեց նրա դեմքի կանոնավոր պրոֆիլը միայն։ (Նար-Դոս)
հավասարաչափ՝ ռիթմիկ, առանց ընդհատումների գործող ◆ Շնչառությունը այժմ ավելի կանոնավոր էր։ (Րաֆֆի) ◆ Այդ ճեղքից հազար ու մի անախորժություն էր ներս մտնում, վրդովում նավի կանոնավոր ընթացքը։ (Ակսել Բակունց)
(փխբ․) իսկական, կարգին ◆ Քարե կամուրջի մոտ կանոնավոր ճակատամարտ էր։ (Ակսել Բակունց)
(փխբ․) դրական հատկանիշներով օժտված, առաքինի ◆ Կանոնավոր մարդ։

կանոնավոր զորք՝ բանակ (ռազմ․) - պետության մշտական զորք, որն ունի հաստատապես սահմանված զինվորական կազմակերպություն և ստանում է ռազմական պլանաչափ պատրաստություն ◆ Բեկնազարյանը յուր հրամանի ներքո ուներ 5000 կանոնավոր զորք և 3000 անկանոն զորք։ (Րաֆֆի) ◆ 1920 թ․ սկզբին դիրքերից տուն էին վերադառնում այն զինվորները, որոնք կազմում էին ինքնապաշտպանության կանոնավոր զորամասերը։ (Ակսել Բակունց)
կանոնավոր հոլովում՝ խոնարհում (լեզվբ․) - լեզվի տվյալ համակարգին համապատասխան՝ որպես կանոնավոր ընդունված ձևերից շեղումներ չունեցող հոլովում՝ խոնարհում
ոչ կանոնավոր

Բաղադրյալ բառեր
կանոնավորաբար կանոնավորապես կանոնավորել կանոնավորիչ կանոնավորվել կանոնավորություն կանոնավորում

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ regular գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ регулярный (ru) ‎(reguljarnyj), систематический (ru) ‎(sistematičeskij), систематичный (ru) ‎(sistematičnyj), правильный (ru) ‎(pravilʹnyj), правильный (ru) ‎(pravilʹnyj), симметричный (ru) ‎(simmetričnyj) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

Դ․Ս․ Չիլինգարյան, Ե․Լ․ Երզնկյան, Պաշտպանական-անվտանգային տերմինների հայերեն-ռուսերեն-անգլերեն բացատրական բառարան, Գյումրի, «ՀՀ ՊՆ ռազմավարական հետազոտությունների ինստիտուտ», 2015 — 1196 էջ։