կանչել
Արտաքին տեսք
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [kɑnˈt͡ʃʰɛl]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ կան•չել
Ստուգաբանություն
[խմբագրել]Բայ
- ձայն տալ, ձայնել
- բարձր գոչել, ճչալ, աղաղակել
- բարկացած գոռալ
- հրավիրել
- անվանել, անուն տալ, կոչել
- սուլել, շչել
- երգել (աքլորի), ձայն արձակել
- թռչունի ձայն արձակել
- (բարբառային) բարձրաձայն երգել, խաղ ասել
- (փխբ․) դեպի իրեն քաշել, ձգել ◆ Կանչում է կրկին, կանչում անդադար, էն չքնաղ երկր կարոտը անքուն (Հեքիաթ)։
- (փխբ․) գրավել, հրապուրել ◆ Հեռավոր երկրները… կանչում էին (Սմբատ Շահազիզ)
Հոմանիշներ
[խմբագրել]- ձայնել, ձայն տալ, լուր տալ
- հրավիրել, ձեռքով անել
- տե՛ս կոչել, անվանել
- տե՛ս երգել
- տե՛ս ճչալ, աղաղակել
- տե՛ս ոգեկոչել
- տե՛ս սուլել, շչել
- տե՛ս հնչել
- տե՛ս խոսել
- տե՛ս գրավել, հրապուրել
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։