Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ քաղաքացիութիւն

վանկեր՝ քա•ղա•քա•ցի•ու•թյուն

Ստուգաբանություն

որևէ պետության քաղաքացիների թվին պատկանելը, որով պայմանավորվում են անձի իրավունքներն ու պարտավորությունները այդ պետության նկատմամբ
(հվքկն․) քաղաքացիներ
(միգ․) իրավական կապ անձի և պետության միջև
տե՛ս նաև քաղաքացիություն ձեռք բերել, դե ֆակտո քաղաքացիություն չունենալ, դիվանագիտական պաշտպանություն, երկքաղաքացիություն, բազմաքաղաքացիություն, քաղաքացիությունը կորցնել, քաղաքացի, հպատակագրում, անձի նկատմամբ իրավազորություն, քաղաքացիություն չունենալ
(դիվ․) ֆիզիկական անձի մշտական պատկանելիությունը տվյալ երկրին, որը ենթադրում է անձի իրավունքների և պարտականությունների ամբողջություն

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ citizenship, nationality գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ гражданство (ru) ‎(graždanstvo) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

Միգրացիայի ոլորտի տերմինների բառարան, Գյումրի, «Միգրացիայի Միջազգային Կազմակերպություն», 2013 — 175 էջ։
Վ․Վ․ Փիլիպոսյան, Մարդու իրավունքների անգլերեն-ռուսերեն-հայերեն բացատրական բառարան («Երիտասարդ ինտելեկտուալների միություն» հիմնադրամի մատենաշար), Երևան, 1997 — 67 էջ։
Լիլիթ Թութխալյան, Դիվանագիտական տերմինների և հապավումների բառարան (Տիգրան Մեծ), Երևան, 2004 — 56 էջ։
Ռ․ Ա․ Վարդանյան, Պատմական իրադարձությունների տերմինների համառոտ բառարան, Վանաձոր, 2007 — 113 էջ։