ախտ

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [ɑχt]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ախտ 

Ստուգաբանություն

Բնիկ Հայերեն բառ:

Գոյական

1. հիվանդություն ◆ Ինքն ալ… հանկարծակի սրտի կաթվածեն, ժառանգական ախտեն մեռավ: (Գրիգոր Զոհրապ)
2. մասնավորապես՝ խրոնիկական հյուծող հիվանդություն
3. վարակիչ և համաճարակային հիվանդություն՝ ցավ ◆ Մի ախտ հանկարծ կոտորում է նրա անասունը: Հովհաննես Թումանյան
4. Ախալցխա, Կիլիկիա, Զեյթուն՝ (փխբ․) ֆիզիկապես և բարոյապես վնասակար սովորություն, մոլություն, բարոյական պակասություն ◆ Մեր բոլոր ախտերը ցույց տուր աշխարհին: Հովհաննես Հովհաննիսյան ◆ Խաբել մտերիմ ընկերոջ և նրա պատվի գնով հաճույք վայելել - ահա ինչումն էր բուն ախտը Սմբատի հայացքներով: (Շիրվանզադե)
5. մոլության փոխարկված փափագ՝ ցանկություն
6. անբնական սեռական հակում
7. (փխբ․) բուռն կիրք ◆ Նա… անպատվել է այդ մաքուր զգացումը, անասնական ախտը սիրո տեղ շռայլելով: (Շիրվանզադե)
8. Կիլիկիա, Զեյթուն՝ վեներական հիվանդություն
9. Արարատյան, Վան, Նոր Նախիջևան՝ տե՛ս ահտ

Հոմանիշներ

1. հիվանդություն, տկարություն, անառողջություն, վատառողջություն, ապառողջություն, ցավ, ախտաժետություն (հզվդ․), խոթություն (հնց․), հիվանդկախություն (ժղ․)
2. մոլուցք, մոլություն, կիրք, հրայրք

Արտահայտություններ

1. ախտ անել - ուխտել, երդվել ◆ Սոսը, ղորթ ա, ջահել էր, համա ախտ արեց, որ ինքն էլ ծոմ կենա։ (Պերճ Պռոշյան) ◆ Կնիկմարթիքը… ախտ արել էին Սըփ Կեվորքին, օր ճաշակվեն։ (Խաթաբալա)

Ի արտաքին հոլովում
	Եզակի թիվ	Հոգնակի թիվ
Ուղղ.	ախտ(ը)	ախտեր(ը)
Սեռ.	ախտի	ախտերի
Տր.	ախտի(ն)	ախտերի(ն)
Հայց.	ախտ(ը)	ախտեր(ը)
Բաց.	ախտից	ախտերից
Գործ.	ախտով	ախտերով
Ներգ.	ախտում	ախտերում

Թարգմանություններ

քրոնիկական՝ ժառանգական հիվանդություն
անգլերեն՝ ailment գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

սուր վարակիչ հիվանդություն
անգլերեն՝ infectious disease, contagious disease գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

կենդանիների համաճարակ
անգլերեն՝ epizootic գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։