հիվանդություն ◆Ինքն ալ… հանկարծակի սրտի կաթվածեն, ժառանգական ախտեն մեռավ։(Գրիգոր Զոհրապ)
մասնավորապես՝ խրոնիկական հյուծող հիվանդություն
վարակիչ և համաճարակային հիվանդություն՝ ցավ ◆Մի ախտ հանկարծ կոտորում է նրա անասունը։Հովհաննես Թումանյան
Ախալցխա, Կիլիկիա, Զեյթուն՝(փխբ․) ֆիզիկապես և բարոյապես վնասակար սովորություն, մոլություն, բարոյական պակասություն ◆Մեր բոլոր ախտերը ցույց տուր աշխարհին։Հովհաննես Հովհաննիսյան◆Խաբել մտերիմ ընկերոջ և նրա պատվի գնով հաճույք վայելել - ահա ինչումն էր բուն ախտը Սմբատի հայացքներով։(Շիրվանզադե)
մոլության փոխարկված փափագ՝ ցանկություն
անբնական սեռական հակում
(փխբ․) բուռն կիրք ◆Նա… անպատվել է այդ մաքուր զգացումը, անասնական ախտը սիրո տեղ շռայլելով։(Շիրվանզադե)
ախտ անել - ուխտել, երդվել ◆Սոսը, ղորթ ա, ջահել էր, համա ախտ արեց, որ ինքն էլ ծոմ կենա։ (Պերճ Պռոշյան)◆Կնիկմարթիքը… ախտ արել էին Սըփ Կեվորքին, օր ճաշակվեն։ (Խաթաբալա)
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։